تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری

نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

مدیریت سرمایه گذاری و ریسک چیست ؟

مدیریت سرمایه به صورت مدیریت حرفه‌ای انواع دارایی‌ها به منظور تحقق اهداف سرمایه‌گذار تعریف می‌شود.

مدیریت سرمایه امری کاملا شخصی است. با توجه به شخصیت، روحیات و اهداف شما می‌تواند متفاوت باشد.

سن شما، میزان سرمایه شما، تعیین اهداف و زمان رسیدن به اهدافی که برای خود مشخص می‌کنید، همگی در تعیین استراتژی مدیریت سرمایه نقش دارد.

استراتژی مناسب برای سرمایه‌گذاریِ هر فرد با دیگری متفاوت است. عواملی مثل میزان تحصیلات و سواد مالی، سن، میزان درآمد، میزان سرمایه اولیه، ریسک‌پذیری و… باعث پیدایش استراتژی‌های متفاوت سرمایه‌گذاری می‌شود.

ریسک چیست؟

کلمه ریسک بیشتر افراد را به یاد خطر و ضرر می‌اندازد. اما ریسک موقعیتی است که از ترکیب خطر و فرصت تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری به دست می‌آید. وقتی شما ریسک می‌کنید، خطری را به‌جان می‌خرید، به امید آن‌که فرصتی به دست بیاورید. شما با توجه به میزان توانایی‌های فردی خود در کنار شناخت کامل از تهدیدهای احتمالی، می‌توانید از این فرصت‌ها استفاده کنید تا به اهداف خود برسید.

بیشتر روش‌های سرمایه‌گذاری با درصدی از ریسک همراه هستند. تنها سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی چون سپرده‌گذاری در بانک یا مواردی چون سرمایه‌گذاری در اوراق خزانه است که ریسک بسیار پایینی دارند.

این موارد (که می‌توان آن‌ها را سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیز نامید) یک بازدهی مشخص، قطعی ولی محدود دارند.

فرآیند مدیریت سبد سهام

یکی از راه‌های کم کردن ریسک یک پرتفوی تنوع‌بخشی به آن است. تنوع‌بخشی با هدف کاهش ریسک پرتفوی تا حداقل مقدارِ ریسک و افزایش بازده پرتفوی تا بالاترین اندازه ممکن انجام می‌شود.

با تقسیم کردن مبلغ سرمایه‌گذاری در سهم‌های متنوع، می‌توان بخشی از ریسک پرتفوی را حذف تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری کرد. برای انجام این کار بهتر است که سهم‌ها، از صنایع و گروه‌های متفاوت از هم انتخاب شوند تا اگر یک صنعتی دچار مشکل شد تنها بخش کوچکی از سبد سرمایه‌گذاری شما به‌خطر بیفتد.

نقل قولی معروف در رابطه با تنوع‌بخشی وجود دارد که بیان می‌کند: تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید، تا در صورت افتادن سبد همه تخم مرغ‌هایتان از بین نروند.

نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

ریسک کل

ریسک کل از دو بخش ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک تشکیل شده است.

ریسک غیرسیستماتیک منحصر به یک دارایی نظیر سهم یک شرکت است، که این ریسک با تنوع‌بخشی قابل کاهش است.

اما بخش دیگری از ریسک کل، ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار است، که به آن ریسک حذف‌نشدنی هم می‌گویند. این ریسک از طریق تنوع‌بخشی کاهش پیدا نمی‌کند.

انواع سرمایه گذاران بر مبنای میزان تحمل ریسک

سرمایه گذاران به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. سرمایه‌گذاران ریسک خنثی افرادی هستند که به میزان ریسک سرمایه‌گذاری توجهی نمی‌کنند و تنها به دنبال حداکثر کردن بازدهی خود هستند و میزان مطلوبیت آن‌ها توسط بازدهی سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود.

2. تعدادی از سرمایه‌گذاران نسبت به سایرین ریسک‌پذیر‌تر هستند؛ در نتیجه می‌توانند نسبت به دیگران بهتر با این نوسانات کنار بیایند و آن را تحمل کنند.

3. سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز هستند. این افراد بیشتر به سرمایه‌گذاری در مواردی که بازدهی مطمئن داشته‌ باشند علاقه‌مند هستند و از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک دوری می‌کنند. بیشتر این افراد به سپرده‌گذاری در بانک روی می‌آورند و معتقدند که سپرده‌گذاری در بانک نوعی سرمایه‌گذاری ایمن است.

خلاصه مقاله

در نهایت به سرمایه‌گذاران پیشنهاد می‌شود که ابتدا با توجه به شرایط خود، میزان ریسک‌پذیری، سواد مالی، سرمایه اولیه و درآمد، استراتژی خود را مشخص کنند و سپس یک سبد سرمایه‌گذاری مناسب تشکیل دهند.

این سهم‌ها می‌توانند با توجه به دیدگاه سرمایه‌گذار و اهداف آن‌ها متفاوت از هم باشند.

پرتفوی چیست؟ آشنایی با سبد سهام و پرتفوی به زبان ساده

پرتفوی یا سبد سهام یا پورتفولیو به زبان ساده به مجموعه سهام هایی که خریداری کرده اید گفته می شود که در قسمت پرتفوی کارگزاری ها به شما نمایش داده می شود. در ادامه این مقاله شما را مفهوم پرتفوی بیشتر آشنا خواهیم تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری کرد. همراه داتیس نتورک باشید.

پرتفوی چیست؟

سبد سهام یا Portfolio ترکیبی مناسب از سهام یا سایر دارایی‌ها است، که یک سرمایه‌گذار آن‌ها را خریداری کرده‌است.

هدف از تشکیل سبد سهام، تقسیم کردن ریسک سرمایه‌گذاری بین چند سهم است.

بدین ترتیب، سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند.

یک ضرب‌المثل معروف می‌گوید: «همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخم‌مرغ‌ها خواهد شد.

قطعاً همه ما حداقل یک‌بار این جمله معروف را شنیده‌ایم و احتمالاً سعی کرده‌ایم آن را در مدیریت سرمایه خود بکار ببریم.

اما نکته مهم آن است که تشکیل سبد سرمایه‌گذاری یا همان پرتفوی باید دارای یک سری مزایا و ویژگی‌هایی همچون تنوع‌بخشی (diversification) باشد تا بتوانیم بگوییم سبد مناسبی را تشکیل داده‌ایم.

پورتفولیو یا پرتفوی در لغت به معنای کیف دستی بوده که درگذشته یک سرمایه‌گذار، مجموعه‌ای از اسناد و مدارک خود را در آن حمل می‌کرده، درواقع سرمایه‌گذارانی که سهام شرکت‌های بورسی را در اختیار داشتند هر روز به بازار بورس سر می‌زدند تا ببینند سرمایه آن‌ها در چه وضعیتی قرار دارد.

در اصطلاح مالی نیز به کنار هم قرار گرفتن ترکیبی از دارایی‌های مختلف مالی اعم از املاک و مستغلات، سهام شرکت‌ها، اوراق با درآمد ثابت و سپرده‌های بانکی باهدف تنوع‌بخشی و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری را پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری می‌گویند.

تنوع بخشی سبد دارایی‌های مالی؛درست یا غلط

یكی از استراتژی‌های مطرح در مباحث سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی عبارت است از تنوع‌بخشی زمانی به انواع دارایی‌های مالی.
به این معنا كه براساس زمان كوتاه‌مدت یا بلند مدت سرمایه‌گذاران سبد دارایی مالی خود را متنوع می‌سازند تا از انواع دارایی‌های مالی با ریسك‌های متفاوت، سبدی با حداقل ریسك تشكیل دهند.
اصل این استراتژی بر این اساس استوار است كه هر چه افق زمانی بلندمدت‌تر برای سرمایه‌گذار متصور باشد سهم بیشتری از پرتفوی خود را به دارایی‌های ریسكی مثل سهام تخصیص دهد.زیرا نوسانات بازده سهام در طول زمان كمتر می‌شود و در نتیجه ریسك بیشتری در طول زمان در بین دارایی‌ها پخش می‌شود و بازده كل سبد سهام را متناسب‌تر می‌سازد.این نظر در مقابل این دیدگاه قرار دارد كه در طول زمان تنوع بخشی به سبد سهام اشتباه است، زیرا مطلوبیت مورد انتظار با استراتژی تنوع سازی زمانی افزایش نمی‌یابد، زیرا به عنوان مثال درباره سهام شركت‌های بیمه دیده شده است كه در دوره‌های بلند مدت‌تر زمانی، ریسك این سهام به جای كاهش افزایش داشته است و در نتیجه تنوع بخشی سهام كارایی خود را از دست داده است. در این میان محققانی هستند كه نشان داده‌اند كه زمانی تنوع بخشی سبد دارایی مالی در طول زمان بهینه انجام می‌شود كه به یكسری از عوامل مهم و اصلی در این باره توجه شود.
نكته مهم در این میان كه شاید كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف سرمایه‌گذاری است. این كه آیا در بلندمدت هدف كسب درآمد است یا افزایش ثروت و یا عوامل دیگری در تصمیم‌گیری دخیل هستند.
زیرا ممكن است در بلندمدت محدودیت‌ها و قیود مهمی سر راه سرمایه‌گذار قرار گیرند به عنوان مثال سرمایه‌گذاری كه گردش دارایی را مهم فرض می‌كند و به دارایی نقد شونده نیاز دارد مثل حقوق بازنشستگی یا مخارج تحصیلی فرزندان، نمی‌تواند تنها به ریسك سبد دارایی خود و تنوع بخشی زمانی جدا از عامل نقدشوندگی توجه نشان دهد. در نتیجه عواملی چون سن، تحصیلات و نسبت مصرف به پس‌انداز افراد ‌باید مورد توجه قرار بگیرند.
یكی از نكات جالب در این مبحث، دیدگاه روانشناسی سرمایه‌گذاران است. تحقیقات نشان می‌دهند كه با افزایش ثروت، ریسك‌گریزی مطلق كاهش می‌یابد، زیرا با افزایش ثروت،‌ اهمیت یك دلار اضافی كاهش می‌یابد و در نتیجه سرمایه‌گذار مایل می‌شود كه در سطوح بالاتر ثروتی، دلار اضافی خود را صرف امور پرریسك‌تر كند. در نتیجه هر چه ثروت افزایش می‌یابد، دلارهای بیشتری از ثروت سرمایه‌گذار به دارایی‌های ریسكی تعلق می‌پذیرد.
در برابر متغیر ریسك گریزی مطلق، متغیر ریسك گریزی نسبی نیز مطرح می‌شود. در تبیین این متغیر باید گفت كه كاهش ریسك گریزی نسبی، حكایت از تخصیص سهم بیشتری از ثروت به دارایی‌های ریسكی همزمان با تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری افزایش ثروت دارد. ثابت بودن متغیر ریسك گریزی نسبی به این معنا است كه درصد ثروتی كه به دارایی ریسكی تعلق می‌گیرد، ثابت می‌ماند جدا از اینكه خود در چه پایه‌ای از ثروت باشد. همچنین افزایش ریسك گریزی نسبی بیان می‌دارد كه درصد بیشتری از دارایی مالی با افزایش ثروت سرمایه‌گذار، در گروه پرریسك قرار می‌گیرد.
این در حالی است كه در اكثر مطالعات نتایج به دست آمده براساس ثابت فرض كردن ریسك گریزی نسبی حاصل شده‌ اند. در حالی كه در هر سه حالت بالا، استراتژی تنوع‌سازی دارایی مالی در طول زمان می‌تواند متفاوت تعریف شود.
یكی دیگر از نكات مهم برای سرمایه‌گذاران، خاطرات و گذشته‌نگری آنها درباره تخصیص دارایی‌های مالی است. توجیهات سرمایه‌ گذاران برای تخصیص بین دارایی‌های ریسكی و غیر ریسكی یا كم ریسك، ممكن است بر اساس ارتباط بین بازده دارایی‌ها در طول زمان، تقویت یا تضعیف شود. در نتیجه ارزش دارایی‌های ریسكی در پرتفوی بستگی به ارزش‌های گذشته آنها دارد و افراد بنا بر بازده گذشته یك دارایی آن را انتخاب یا رد می‌كنند و برای خرید و نگهداری در دوره بلند مدت‌تر تصمیم می‌گیرند.
در نتیجه تنوع بخشی دارایی مالی در طول زمان بر اساس فرآیند بازده دارایی و ترجیحات سرمایه‌گذاری می‌تواند افزایش یا كاهش یابد و یا ثابت باقی بماند. همانگونه كه اشاره شد سطح تحصیلات نیز نقش زیادی در تصمیم گیری تخصیص پرتفوی سرمایه‌گذاران دارد. زمانی كه سطح دانش سرمایه‌گذاران افزایش‌می‌یابد و تجربیات آنها از سرمایه‌گذاری زیاد می‌شود، آستانه تحمل آنها افزایش یافته و ریسك پذیری آنها بیشتر می‌شود و در نتیجه ترجیح می‌دهند تا در سبد دارایی مالی خود،‌ از دارایی پر ریسك بیشتر استفاده كنند.
درباره سن افراد نیز نتایج تحقیقات نشان می‌دهند كه افراد جوانتر علاوه بر انتخاب دارایی‌های مالی با دوره زمانی كوتاه مدت، در هنگام تنوع بخشی به سبد دارایی‌هایی مالی خود بیشتر از دارایی‌های چون سهام كه ریسك بالاتری دارند استفاده می‌كنند تا اوراق قرضه بلند مدت كه ریسك كمتری دارند.

صفحه اقتصاد گزارش می دهد:
معرفی 8 مزیت ارزهای دیجیتال که کمتر شنیده اید!

صفحه اقتصاد – مهتاب جهاندار: رمزارزها در چند سال گذشته بسیار محبوب شده اند، اما بسیاری از مصرف کنندگان و سرمایه گذاران ممکن است تعجب کنند که این همه غوغا برای چیست. چرا هر کسی باید ارز دیجیتال را انتخاب کند در حالی که ارز محلی آنها برای بیشتر چیزها خوب کار می کند؟ چرا کسی باید روی یک ارز دیجیتال سرمایه گذاری کند؟

در واقع، استفاده و سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال مزایای زیادی دارد. در اینجا هشت مزیت اصلی که باید در نظر گرفته شود آورده شده است.

8 مزیت ارزهای دیجیتال

1- سرعت تراکنش

اگر می‌خواهید برای شخصی در ایالات متحده پول بفرستید، راه‌های کمی برای انتقال پول یا دارایی از یک حساب به حساب دیگر سریع‌تر از ارزهای دیجیتال وجود دارد. اکثر معاملات در مؤسسات مالی ایالات متحده در سه تا پنج روز انجام می شود. انتقال سیم معمولاً حداقل 24 ساعت طول می کشد. معاملات سهام در سه روز تسویه می شود.

اما یکی از مزایای تراکنش های ارز دیجیتال این است که می توان آنها را در عرض چند دقیقه تکمیل کرد. هنگامی که بلوک با تراکنش شما توسط شبکه تأیید شد، به طور کامل تسویه می شود و وجوه برای استفاده در دسترس است.

2- هزینه های معامله

هزینه تراکنش در ارزهای دیجیتال در مقایسه با سایر خدمات مالی نسبتاً پایین است. به عنوان مثال، غیر معمول نیست که یک حواله سیمی داخلی 25 یا 30 دلار هزینه داشته باشد. ارسال پول بین المللی می تواند حتی گرانتر باشد.

تراکنش‌های ارزهای دیجیتال معمولاً هزینه کمتری دارند. با این حال، باید توجه داشته باشید که تقاضا در بلاک چین می تواند هزینه های تراکنش را افزایش دهد. با این حال، میانگین کارمزد تراکنش‌ها حتی در پرتراکم‌ترین بلاک‌چین‌ها، کمتر از کارمزد انتقال سیمی باقی می‌ماند.

3- قابلیت دسترسی

هر کسی می تواند از ارز دیجیتال استفاده کند. تنها چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند و اتصال به اینترنت است. فرآیند راه اندازی کیف پول رمزنگاری در مقایسه با افتتاح حساب در یک موسسه مالی سنتی بسیار سریع است. هیچ تاییدیه شناسایی وجود ندارد هیچ پیشینه یا بررسی اعتباری وجود ندارد.

ارزهای دیجیتال راهی را برای افراد بدون بانک ارائه می دهد تا به خدمات مالی بدون نیاز به مراجعه به یک مرجع متمرکز دسترسی پیدا کنند. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است فرد نتواند یا تمایلی به دریافت یک حساب بانکی سنتی نداشته باشد. استفاده از ارز دیجیتال می تواند به افرادی که از خدمات بانکداری سنتی استفاده نمی کنند به راحتی تراکنش های آنلاین انجام دهند یا برای عزیزانشان پول ارسال کنند.

4- امنیت

تا زمانی که شخصی به کلید خصوصی کیف پول رمزنگاری شما دسترسی پیدا نکند، نمی تواند تراکنش ها را امضا کند یا به وجوه شما دسترسی داشته باشد. با این حال، اگر کلید خصوصی خود را گم کنید، هیچ راهی برای بازیابی وجوه شما نیز وجود ندارد.

علاوه بر این، تراکنش ها با ماهیت سیستم بلاک چین و شبکه توزیع شده رایانه هایی که تراکنش ها را تأیید می‌کنند، ایمن می شوند. با اضافه شدن قدرت محاسباتی بیشتر به شبکه، امنیت آن حتی بیشتر می شود.

هرگونه حمله به شبکه و تلاش برای اصلاح زنجیره بلوکی به قدرت محاسباتی کافی برای تأیید چندین بلوک قبل از اینکه بقیه شبکه بتوانند صحت دفتر کل را تأیید کنند، نیاز دارد. برای بلاک چین های محبوب مانند بیت کوین (CRYPTO:BTC) یا اتریوم (CRYPTO:ETH)، این نوع حمله بسیار گران است.

نمونه‌هایی از حساب‌های ارزهای دیجیتال هک شده معمولاً با امنیت ضعیف در یک صرافی متمرکز مرتبط هستند. اگر دارایی های رمزنگاری خود را در کیف پول خود نگه دارید، بسیار امن تر است.

5- حریم خصوصی

از آنجایی که برای انجام تراکنش با ارز دیجیتال نیازی به ثبت نام در یک حساب کاربری در یک موسسه مالی ندارید، می توانید سطحی از حریم خصوصی را حفظ کنید. تراکنش ها مستعار هستند، به این معنی که شما یک شناسه در بلاک چین دارید، آدرس کیف پول خود، اما هیچ اطلاعات خاصی در مورد شما ندارد.

این سطح از حریم خصوصی در بسیاری از موارد (چه بی گناه و چه غیرقانونی) می تواند مطلوب باشد. گفته می شود، اگر شخصی یک آدرس کیف پول را با یک هویت متصل کند، تمام داده های تراکنش عمومی است. راه‌های مختلفی برای پنهان کردن بیشتر تراکنش‌ها و همچنین چندین سکه وجود دارد که بر حفظ حریم خصوصی متمرکز شده‌اند تا ماهیت خصوصی ارزهای دیجیتال را تقویت کنند.

6- شفافیت

تمام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در دفتر کل بلاک چین توزیع شده عمومی انجام می‌شود. ابزارهایی وجود دارند که به هر کسی اجازه تنوع سبد سهام و سرمایه­‌گذاری می‌دهند داده‌های تراکنش را جستجو کنند، از جمله اینکه کجا، چه زمانی و چه مقدار از یک ارز دیجیتال را شخصی از آدرس کیف پول ارسال کرده است. هر کسی همچنین می‌تواند ببیند چه مقدار ارز دیجیتال در یک کیف پول ذخیره می‌شود.

این سطح از شفافیت می تواند تراکنش های تقلبی را کاهش دهد. کسی می تواند ثابت کند که پول ارسال کرده و دریافت شده است یا می تواند ثابت کند که وجوهی را برای معامله در دسترس دارد.

7- تنوع بخشی

ارزهای دیجیتال می توانند به سرمایه گذاران تنوع بخشیدن به دارایی های مالی سنتی مانند سهام و اوراق قرضه را ارائه دهند. در حالی که تاریخچه محدودی در مورد قیمت بازارهای کریپتو نسبت به سهام یا اوراق قرضه وجود دارد، تاکنون قیمت‌ها با سایر بازارها ارتباطی ندارند. این می تواند آنها را به منبع خوبی برای تنوع پرتفوی تبدیل کند.

با ترکیب دارایی‌ها با حداقل همبستگی قیمت، می‌توانید بازدهی پایدارتری ایجاد کنید. اگر سبد سهام شما کاهش یابد، دارایی رمزنگاری شما ممکن است افزایش یابد و بالعکس. با این حال، کریپتو به طور کلی بسیار بی ثبات است و اگر تخصیص دارایی شما برای کریپتو بسیار سنگین باشد، می تواند منجر به افزایش نوسانات کل مجموعه شما شود.

8- جلوگیری از تورم

بسیاری بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را محافظت در برابر تورم می دانند. بیت کوین روی تعداد کل سکه هایی که تا به حال ضرب می شوند، سقف سختی دارد. بنابراین، همانطور که رشد عرضه پول از رشد عرضه بیت کوین پیشی می گیرد، قیمت بیت کوین باید افزایش یابد. ارزهای دیجیتال متعدد دیگری وجود دارند که از مکانیسم‌هایی برای محدود کردن عرضه استفاده می‌کنند و می‌توانند به عنوان محافظ در برابر تورم عمل کنند.

تغییر سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین تکذیب شد

تهران- ایرنا- رییس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی گفت: هیچ‌گونه بحثی در مجلس، کمیسیون انرژی و دولت، مبنی بر تغییر سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین نخواهیم داشت و به‌شدت این موضوع را تکذیب می‌کنم.

به گزارش ایرنا از وزارت نفت، فریدون حسنوند با تکذیب شایعه تغییر سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین اظهار کرد: هیچ‌گونه بحثی در مجلس، کمیسیون انرژی و دولت، مبنی بر چنین مسئله‌ای نیست و به‌عنوان رئیس کمیسیون انرژی به‌شدت این موضوع را تکذیب می‌کنم.

وی تصریح کرد: به هیچ عنوان بحث افزایش قیمت بنزین و تغییر سهمیه در دستور کار ما قرار ندارد.

به گزارش ایرنا، در روزهای گذشته برخی با استفاده از فضای به وجود آمده در کشور و با هدف ایجاد شایعه در آبان ماه، موضوع افزایش قیمت بنزین و سهمیه بندی جدید آن را مطرح کرده بودند.

این در حالی است که مسئولان وزارت نفت همواره این شایعات را تکذیب کرده اند و به گفته آنها قرار نیست تغییری در نحوه توزیع و قیمت بنزین در سال جاری اتفاق بیافتد.