سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟


نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

مدیریت سرمایه گذاری و ریسک چیست ؟

مدیریت سرمایه گذاری چیست؟

مدیریت سرمایه به صورت مدیریت حرفه‌ای انواع دارایی‌ها به منظور تحقق اهداف سرمایه‌گذار تعریف می‌شود.

مدیریت سرمایه امری کاملا شخصی است. با توجه به شخصیت، روحیات و اهداف شما می‌تواند متفاوت باشد.

سن شما، میزان سرمایه شما، تعیین اهداف و زمان رسیدن به اهدافی که برای خود مشخص می‌کنید، همگی در تعیین استراتژی مدیریت سرمایه نقش دارد.

استراتژی مناسب برای سرمایه‌گذاریِ هر فرد با دیگری متفاوت است. عواملی مثل میزان تحصیلات و سواد مالی، سن، میزان درآمد، میزان سرمایه اولیه، ریسک‌پذیری و… باعث پیدایش استراتژی‌های متفاوت سرمایه‌گذاری می‌شود.

ریسک چیست ؟

ریسک چیست؟

کلمه ریسک بیشتر افراد را به یاد خطر و ضرر می‌اندازد. اما ریسک موقعیتی است که از ترکیب خطر و فرصت به دست می‌آید. وقتی شما ریسک می‌کنید، خطری را به‌جان می‌خرید، به امید آن‌که فرصتی به دست بیاورید. شما با توجه به میزان توانایی‌های فردی خود در کنار شناخت کامل از تهدیدهای احتمالی، می‌توانید از این فرصت‌ها استفاده کنید تا به اهداف خود برسید.

بیشتر روش‌های سرمایه‌گذاری با درصدی از ریسک همراه هستند. تنها سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی چون سپرده‌گذاری در بانک یا مواردی چون سرمایه‌گذاری در اوراق خزانه است که ریسک بسیار پایینی دارند.

این موارد (که می‌توان آن‌ها را سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیز نامید) یک بازدهی مشخص، قطعی ولی محدود دارند.

فرآیند مدیریت سبد سهام

یکی از راه‌های کم کردن ریسک یک پرتفوی تنوع‌بخشی به آن است. تنوع‌بخشی با هدف کاهش ریسک پرتفوی تا حداقل مقدارِ ریسک و افزایش بازده پرتفوی تا بالاترین اندازه ممکن انجام می‌شود.

با تقسیم کردن مبلغ سرمایه‌گذاری در سهم‌های متنوع، می‌توان بخشی از ریسک پرتفوی را حذف کرد. برای انجام این کار بهتر است که سهم‌ها، از صنایع و گروه‌های متفاوت از هم انتخاب شوند تا اگر یک صنعتی دچار مشکل شد تنها بخش کوچکی از سبد سرمایه‌گذاری شما به‌خطر بیفتد.

نقل قولی معروف در رابطه با تنوع‌بخشی وجود دارد که بیان می‌کند: تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید، تا در صورت افتادن سبد همه تخم مرغ‌هایتان از بین نروند.

نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

مدیریت سرمایه گذاری

ریسک کل

ریسک کل از دو بخش ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک تشکیل شده است.

ریسک غیرسیستماتیک منحصر به یک دارایی نظیر سهم یک شرکت است، که این ریسک با تنوع‌بخشی قابل کاهش است.

اما بخش دیگری از ریسک کل، ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار است، که به آن ریسک حذف‌نشدنی هم می‌گویند. این ریسک از طریق تنوع‌بخشی کاهش پیدا نمی‌کند.

انواع سرمایه گذاران بر مبنای میزان تحمل ریسک

سرمایه گذاران به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. سرمایه‌گذاران ریسک خنثی افرادی هستند که به میزان ریسک سرمایه‌گذاری توجهی نمی‌کنند و تنها به دنبال حداکثر کردن بازدهی خود هستند و میزان مطلوبیت آن‌ها توسط بازدهی سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود.

2. تعدادی از سرمایه‌گذاران نسبت به سایرین ریسک‌پذیر‌تر هستند؛ در نتیجه می‌توانند نسبت به دیگران بهتر با این نوسانات کنار بیایند و آن را تحمل کنند.

3. سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز هستند. این افراد بیشتر به سرمایه‌گذاری در مواردی که بازدهی مطمئن داشته‌ باشند علاقه‌مند هستند و از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک دوری می‌کنند. بیشتر این افراد به سپرده‌گذاری در بانک روی می‌آورند و معتقدند که سپرده‌گذاری در بانک نوعی سرمایه‌گذاری ایمن است.

خلاصه مقاله

در نهایت به سرمایه‌گذاران پیشنهاد می‌شود که ابتدا با توجه به شرایط خود، میزان ریسک‌پذیری، سواد مالی، سرمایه اولیه و درآمد، استراتژی خود را مشخص کنند و سپس یک سبد سرمایه‌گذاری مناسب تشکیل دهند.

این سهم‌ها می‌توانند با توجه به دیدگاه سرمایه‌گذار و اهداف آن‌ها متفاوت از هم باشند.

10 بهترین صندوق درآمد ثابت برای سرمایه گذاری در آبان 1401

این روزها بحث سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری جذابیت زیادی برای علاقه مندان به حوزه سرمایه‌گذاری دارد. این نوع سرمایه‌گذاری به دلیل نقدشوندگی بالا، سود و بازده مناسب، امنیت سرمایه‌گذاری، عدم نیاز به دانش معامله گری در بازارهای مالی و . یکی از پرطرفدارترین روش‌های سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. در تعریف صندوق‌ سرمایه‌گذاری را می‌توان نوعی نهاد مالی برشمرد که دارایی افراد را برای سرمایه‌گذاری‌ در بازار‌های مختلف جذب می‌کند و به تناسب سرمایه هر فرد سود مناسب پرداخت می‌کند. برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری باید ابتدا با انواع صندوق‌ها و نحوه فعالیت هر کدام آشنا شده و سپس به یادگیری روش انجام معاملات بپردازید. پس با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

معرفی 10 بهترین صندوق درآمد ثابت

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت فارابی دوم

تخصیص سود روز شمار ۲۱ درصد و معاف از مالیات

اتصال حساب بانکی هر شخص به پینوست با قابلیت سرمایه‌گذاری خودکار

امکان تنظیم پس‌انداز دوره‌ای

کسب سود روزشمار با اتصال دستگاه کارتخوان

نداشتن اپلیکشن موبایل

لیست درحال بروزرسانی میباشد.

کدام صندوق سرمایه گذاری مناسب است؟

برای این که بهترین صندوق‌های سرمایه‌گذاری را بشناسید، در قدم اول باید بدانید که با توجه به ترکیب دارایی، صندوق‌ها به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که اصلی‌ترین آن‌ها صندوق سرمایه‌گذاری در سهام، صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت و صندوق سرمایه‌گذاری مختلط هستند. در ادامه هر یک از این صندوق‌ها را بررسی کرده تا در نهایت به نحوه انتخاب بهترین صندوق‌ سرمایه‌ گذاری بپردازیم:

صندوق سرمایه گذاری در سهام
صندوق‌هایی که در این دسته قرار می‌گیرند، درصد زیادی از دارایی خود را در سهام سرمایه‌گذاری می‌کنند. از آنجایی که ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها بالاتر است، سرمایه‌گذاری در آن‌ها به افرادی توصیه می‌شود که ریسک‌پذیری بالایی دارند. در این صندوق‌ها حداقل سود تضمین شده‌ یا بازدهی بیشتر وجود ندارد.

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت
در صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت بیشتر دارایی‌ها روی اوراق مشارکت سرمایه‌گذاری می‌شوند. این صندوق‌ها مناسب افرادی است که اهل ریسک نبوده و در قبال آن انتظار سود تضمین شده‌ دارند. علاوه بر سود تضمینی و ثابت، نباید از نقدشوندگی بالای این دسته غافل شد. واحدهای صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت به نسبت دیگر صندوق‌ها با سرعت بیشتری به پول نقد تبدیل می‌شوند.

صندوق سرمایه‌ گذاری مختلط
شاید شما ترکیبی از دسته بندی صندوق‌های معرفی شده را برای سرمایه‌گذاری ترجیح دهید. به عبارتی از نظر ریسک چیزی بین سرمایه‌گذاری در صندوق‌‌های درآمد ثابت و سهامی. در این صورت باید صندوق‌‌های مختلط را انتخاب کنید. این صندوق‌‌ها درصد بیشتری از دارایی خود را در سهام سرمایه‌گذاری کرده و مابقی آن را نیز به اوراق با درآمد ثابت ( اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی ) اختصاص می‌دهند.

اولین گام برای انتخاب یک حوزه سرمایه گذاری یا بازار مالی خوب، کشف روحیات و میزان ریسک پذیری سرمایه‌گذار است. در بازارهای مالی ریسک و بازده رابطه‌ای مستقیم داشته و با ریسک بیشتر می‌توانید انتظار بازدهی بیشتر از سرمایه خود را داشته باشید. البته این به معنی این نیست که انتظار شما حتما برآورده شده و به سود مورد نظر می‌رسید. نکته دیگر این است که اگر به دنبال درآمد ثابت هستید، از آنجایی که صندوق‌های درآمد ثابت اغلب پرداخت سود ماهیانه دارند، باید به دنبال سرمایه‌گذاری در آن‌ها باشید. اگر در این دسته از سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرید، پیشنهاد می‌کنیم که به دنبال صندوق‌های سهامی و مختلط نباشید.

چگونه باید در صندوق ها سرمایه گذاری کرد؟

تا به این جا در خصوص انواع صندوق‌ها صحبت کردیم. اما چگونه می‌توان واحدهای صندوق را معامله کرد؟ صندوق‌ها علاوه بر تنوع دارایی از نظر قابلیت معامله نیز به دو دسته صندوق قابل معامله در بورس و صندوق صدور و ابطالی تقسیم می‌شوند که هر کدام نحوه سرمایه‌گذاری متفاوتی دارند.

سرمایه گذاری در صندوقی که مبتنی بر صدور و ابطال است، خارج از بورس انجام می‌شود. در این شرایط شخص سرمایه‌گذار باید بعد از یافتن صندوق مناسب و مراجعه به سایت رسمی آن بر اساس دستورالعمل سرمایه‌گذاری که مختص آن صندوق است، برای سرمایه‌گذاری اقدام کند. در گذشته نیاز به مراجعه حضوری برای صدور و ابطال واحدهای صندوق بود. اما امروزه اغلب صندوق‌ها تمامی خدمات مربوطه، از جمله صدور سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟ و ابطال واحدها را به شکل غیرحضوری انجام می‌دهند.

برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل معامله، باید در ساعت انجام معاملات بازار به سایت کارگزاری مراجعه کنید. بنابراین در قدم اول باید کد بورسی داشته تا با انتخاب یک کارگزاری تایید شده توسط سازمان بورس، امکان استفاده از پنل معاملاتی آن برایتان فراهم باشد. مانند خرید سهام شرکت‌ها در بورس با جست و جوی نماد صندوق می‌توانید اقدام به خرید و فروش واحدهای صندوق کنید. واحدهای صندوق درآمد ثابت از نوع قابل معامله در بورس یا ETF می‌تواند به راحتیِ معاملات سهام، در سامانه معاملات آنلاین کارگزاری‌ خرید و فروش شود. صندوق ETFعلاوه بر خرید و فروش سریع در بورس مزایای دیگری نیز دارد. هزینه کارمزد کم، سرمایه کم برای سرمایه‌گذاری، شفافیت مالی و معافیت مالیاتی از جمله مزایای اصلی صندوق‌های قابل معامله در بورس محسوب می‌شوند.

بهترین صندوق سرمایه‌ گذاری را چطور انتخاب کنیم؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری با اسامی مختلفی فعالیت می‌کنند. برای انتخاب بهترین آن‌ها باید به موارد مختلفی توجه کنید. بازدهی صندوق، ضامن نقدشوندگی، حداقل تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری، دارایی‌های تحت مدیریت صندوق و… در انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری تاثیر دارد. در ادامه برخی از ویژگی‌هایی که باید برای انتخاب صندوق در نظر بگیرید را بررسی کرده‌ایم. در نهایت می‌توانید با توجه به روحیات سرمایه‌گذاری، میزان ریسک‌پذیری، مقدار سرمایه و دیگر موارد مورد انتظار خود، بهترین صندوق را انتخاب کنید.

سابقه عملکرد صندوق
عملکرد صندوق در طول مدت فعالیت آن، برای انتخاب کمک زیادی به شما خواهد کرد. این اطلاعات و سوابق را می‌توانید در وب سایت رسمی هر صندوق‌ بررسی کنید. بررسی بازده می‌تواند در نگاه اجمالی عملکرد صندوق را به خوبی نمایش دهد. برای این که نگاهی عادلانه به عملکردها داشته باشید، در نگاه به سوابق صندوق باید فراز و فرودهای اقتصادی را نیز مد نظر قرار داده و بازده کسب شده را به تناسب آن در نظر بگیرید.

دارایی تحت مدیریت صندوق
میزان دارایی تحت مدیریت (AUM) ، نشان از اعتماد تعداد بیشتری از سرمایه‌گذاران به صندوق است. این مورد نیز یکی از معیارهای مهم برای بررسی بهترین صندوق سرمایه گذاری محسوب می‌شود. البته باید در نظر داشته باشید که هر چه میزان دارایی تحت مدیریت صندوق بیشتر باشد، مدیریت آن تخصصی‌تر شده و به مراتب سختتر خواهد بود. در این شرایط تیم مجرب و کاربلد می‌توانند به طور مناسبی دارایی‌های موجود در صندوق را مدیریت کنند.

ضریب بتا
ضریب بتا یکی دیگر از موارد با اهمیت در تعیین قدرت صندوق سرمایه گذاری است. این ضریب میزان تغییر ارزش دارایی‌های صندوق را نسبت به بازار نشان می‌دهد. با ضریب بتا امکان محاسبه ریسک صندوق ایجاد شده و درست به همین دلیل فاکتور مهمی برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری محسوب می‌شود.

ضریب آلفا
ضریب آلفا نیز با نشان دادن مقدار بازدهی مازاد یک صندوق نسبت به شاخص بازار، مانند ضریب بتا در تعیین ارزش سرمایه‌گذاری یک صندوق کاربرد دارد. ضریب آلفا تحت عنوان بازده فعال نیز شناخته می‌شود.

سپرده گذاری بانک بهتر است یا صندوق سرمایه گذاری؟

شاید در نگاه اول سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها، به خصوص صندوق درآمد ثابت، مشابه با سرمایه گذاری در بانک به نظر برسد. با وجود این که بانک و صندوق‌های سرمایه گذاری درآمد ثابت سود پرداختی نزدیک به هم دارند، اما تفاوت‌هایی بین این دو مکان برای سرمایه‌گذاری وجود دارد که صندوق‌ها را بین علاقه‌مندان به حوزه سرمایه‌گذاری محبوبتر ساخته است.

درصد سودِ بیشتر در بانک برای حساب‌های بلندمدتی تعریف شده است. بنابراین اگر سرمایه‌گذار به هر دلیلی قبل از موعد تعیین شده قصد برداشت سرمایه خود را داشته باشد، قوانین سپرده بلندمدت را شکسته و سود خود را از دست خواهد داد. در صندوق‌ درآمد ثابت این امکان وجود دارد که در زمان نیاز با فروش واحدهای صندوق به سرعت بتوان به وجه نقد دسترسی پیدا کرد.

از دیگر مزایای صندوق‌های درآمد ثابت شفافیت مالی است. این صندوق‌ها به طور شفاف میزان سود یا نوسان موجود را به نمایش درآورده و عملکرد خود را به صورت هفتگی و وضعیت مالی را به صورت ماهانه و دوره‌ای در وب‌سایت خود برای آگاهی سرمایه‌گذاران انتشار می‌دهند. علاوه بر این، نظارت لحظه‌ای مدیران صندوق و کارشناسان سازمان بورس و اوراق برای ارزیابی و تحلیل اتفاقات صندوق وجود دارد که این به نوبه خود امنیت سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.

سخن پایانی
صندوق‌های سرمایه گذاری این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند. تنوع بالا در ترکیب دارایی، هزینه کارمزد کم، سرمایه سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟ کم برای سرمایه‌گذاری، شفافیت مالی و . از جمله مزایای انتخاب این روش برای سرمایه‌گذاری است. انواع مختلف این صندوق‌ها امکان سرمایه‌گذاری برای افراد مختلف را فراهم می‌کند. سرمایه گذاری در صندوق‌ها برای سرمایه‌گذار دردسر کمتری دارد. به عبارتی از آن جا که یادگیری مهارت‌ها و تکنیک‌های معامله‌گری در بازارهای مالی نیاز به صرف زمان دارد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند بهترین انتخاب برای سرمایه‌گذاران باشند. البته در این راه باید با توجه به روحیات سرمایه‌گذاری و سطح ریسک پذیری خود نسبت به انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری اقدام کنید.

سوالات متداول

مزایای صندوق سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیاز به دانش تخصص نداشته و با این حال می‌تواند درآمد ثابتی برای سرمایه‌گذار ایجاد کند. امنیت بالای سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها با نظارت سازمان بورس تضمین شده و این مسئله به کاهش ریسک سرمایه‌گذاری منجر می‌شود. شاید برای تقسیم دارایی و کنترل ریسک دچار مشکل شوید؛ اما این صندوق‌ها با تقسیم دارایی‌ها در قسمت‌های مختلف موجب کنترل ریسک می‌شوند. علاوه بر این صندوق‌های سرمایه‌گذاری تنوع بسیار زیادی دارند و هر فرد می‌تواند با توجه به اولویت‌های‌ خود گزینه مناسب خود را انتخاب کند.

تقسیم سود در صندوق درآمد ثابت چگونه است؟

هر روز معاملاتی سود به دست آمده از معاملات به واحدهای سرمایه‌گذاری اضافه شده و طبق امیدنامه هر صندوق، در زمان مشخص قابل برداشت است. اما در اغلب صندوق‌ها در کنار این سود، سود مرکب هم وجود دارد که سرمایه‌گذار می‌تواند در صورت عدم برداشت سود به دست آمده، در دوره بعدی سوددهی، سود اصل سرمایه به اضافه سود دوره قبل که روی هم انباشته شده است را دریافت کند.

چگونه به اطلاعات و سوابق صندوق‌ها دسترسی پیدا کنیم؟

از مهمترین نکات برای انتخاب بهترین صندوق سرمایه گذاری مقایسه عملکرد صندوق‌های مختلف با یکدیگر است. خوشبختانه این امکان فراهم بوده و با مراجعه به سایت شرکت مدیریت فناوری بورس تهران یا سایت فیپیران می‌توان به اطلاعات صندوق‌های مختلف دسترسی پیدا کرد. البته اطلاعات و سوابق هر صندوق را می‌توان در کنار اطلاعات اصلی آن در سایت رسمی هر صندوق مشاهده کرد.سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟

در کدام صندوق سرمایه گذاری کنیم؟

صندوق‌های سرمایه گذاری انواع مختلفی دارند. صندوق با درآمد ثابت که بیشتر دارایی خود را در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کرده و به همین دلیل ریسک کمتری را به سرمایه‌گذار تحمیل می‌کند. این صندوق دارای سود ثابت است. صندوق سهامی درصد بالایی از ترکیب دارایی خود را به سهام موجود در بازار بورس تخصیص داده و به همین دلیل بیشترین ریسک را به سرمایه‌گذاران تحمیل می‌کند. در نهایت صندوق مختلط که دارای ریسک و بازدهی متوسطی بوده و برای سرمایه‌گذارانی مناسب است که روحیات سرمایه‌گذاری خود را چیزی بین صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی می‌بینند.

بازدهی صندوق های سرمایه گذاری درآمد ثابت چقدر است؟

محبوبیت در انتخاب، از میان تمام صندوق‌های سرمایه گذاری به صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت تعلق می‌گیرد. این محبوبیت به دلیل میزان ریسک پایین، بازدهی بیشتر و شرایط سرمایه‌گذاری آسانتر حتی نسبت به سپرده‌های بانکی است. سرمایه گذاران می‌توانند با انتخاب صندوق درآمد ثابت با شباهت بسیار نزدیک به امنیت سرمایه گذاری در بانک، واحدهای سرمایه گذاری را خریداری کنند. برای سرمایه گذاری کم ریسک می‌توانید با خیال راحت روی این نوع صندوق حساب باز کنید. این نوع صندوق‌های سرمایه گذاری در مقابل صندوق‌های سرمایه گذاری سهامی و مختلط در کشور از سود کم‌تری برخوردار هستند. سود یا بازدهی صندوق درآمد ثابت میزان مشخصی نداشته و بسته به صندوق انتخابی شما می‌تواند متفاوت باشد.

سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست

سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست بهترین نوع سرمایه‌گذاری در ابتدای شروع به کار و افزایش پول و ثروت است.در این نوع سرمایه‌گذاری بیشترین سود فرد به تجاربی برمی‌گردد که در این راه کسب می‌کند و این برای شروع کار بهترین گزینه است.کسی که تصمیم گرفته است در سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و کلان سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟ موفق شود; نیازمند این است که از گام‌های کوچک شروع کند و این مهارت را با تمام جزئیات و نکات ریز و در مقیاس‌های کوچک یاد بگیرد.

سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست

سرمایه‌گذاری کم ریسک و موفقیت در گام‌های ابتدایی; انگیزه‌ی کسب ثروت را بارها افزایش می‌دهد و نباید از همان ابتدا با سرمایه‌گذاری‌های پر ریسک خودمان و سرمایه‌مان را به خطر بیندازیم.

این‌یک اخطار بزرگ برای شماست تا در ابتدای شروع به سرمایه‌گذاری; دست به ریسک‌های پرخطر نزنید.

این مانند این است که بدون اینکه شنا بلد باشید به‌یک‌باره در عمق کم استخر شیرجه بزنید، قطعاً به خود آسیب می‌زنید.

سرمایه‌گذاری کم ریسک کمک می‌کند; کم‌کم با شیوه‌های افزایش ثروت آشنا شوید و به‌مرور با تجربیاتی که به دست آورده‌اید به موفقیت‌ها و سودهای بیشتری دست پیدا کنید.

فردی که تابه‌حال سرمایه‌گذاری نکرده است مانند این است که هیچ‌وقت شنا نکرده است; این شخص نمی‌تواند با به‌یک‌باره پریدن در آب; شناگر حرفه‌ای شود بلکه باید آرام‌آرام وارد آب شد و با ریسک‌های کم‌خطر به‌مرور مهارت لازم را کسب کرد; در این صورت می‌توانیم مطمئن باشیم که درست عمل کرده‌ایم.

سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست

سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و پرسود نیاز به ورزیدگی دارد و این ورزیدگی به‌یک‌باره اتفاق نمی‌افتد.

;اگر تا به حالا هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری نداشته‌اید حتماً اقدام به این کارکنید و با این شیوه بارها به سود و پول بیشتری دست پیدا کنید.

برای ثروتمند شدن باید اصول ثروتمندی را فراگرفت و یکی از بهترین شیوه‌های افزایش ثروت آموزش است.

آموزش در تمام زمینه‌هایی که کمک می‌کند به‌طور حرفه‌ای در این مسیر قدم گذاشت و به موفقیت رسید.

چگونه سرمایه‌گذاری کم‌ریسک داشته باشیم؟

به گزارش تجارت‌نیوز، یکی از مهم‌ترین و کم خطرترین روش‌های سرمایه‌گذاری در بورس، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم است. در روش سرمایه‌گذاری غیرمستقیم سهامداران سرمایه و پول خود را به یک صندوق مجاز وبا تاییدیه سازمان بورس می‌سپارند تا سرمایه‌گذاری انجام دهد.

در یک تقسیم‌بندی کلی، انواع سرمایه‌گذاری در بورس در دو دسته سرمایه‌گذاری مستقیم و غیر مستقیم قرار می‌گیرند. سرمایه‌گذاری مستقیم یعنی شخص سرمایه گذار با استفاده از روش‌های مختلف تحلیلی مانند تحلیل تکنیکال، تحلیل بنیادی و تابلوخوانی، سهام مناسب را شناسایی و آن را معامله می‌کند. سرمایه گذاری غیر مستقیم نیز به معنای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری یا انعقاد قرارداد سبدگردانی اختصاصی است.

انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری در ایران وجود دارد که شامل صندوق های سهامی، صندوق های مختلط، صندوق های درآمد ثابت، صندوق‌های مبتنی بر سکه طلا، صندوق‌های شاخصی، صندوق‌های نیکوکاری، صندوق‌های بازارگردانی، صندوق صندوق‌ها و صندوق‌های تامین مالی است.

ریسک چیست

معمولا زمانی که صحبت از انواع ریسک به میان می‌آید، کلمه خطر برجسته می‌شود؛ اما باید بدانیم که ریسک فقط دربردارنده خطر و مفهومی منفی نیست.

ریسک در معنای کلی، نا اطمینانی از آینده را نشان می‌دهد. ممکن است ما خود را در معرض ریسک قرار دهیم و با فرصت‌های مثبت مواجه شویم. این فرصت‌های مثبت در مفاهیم مالی قابل توضیح هستند. بنابراین ریسک دارای دو بعد مثبت و منفی است.

عموماً مفهوم ریسک در مالی و سرمایه‌گذاری مورد توجه است. در مقاله پیش رو قصد داریم به توضیح انواع ریسک بپردازیم.

چرا ریسک وجود دارد و انواع آن کدامند؟

از آغاز پیدایش تمدن، انسان‌ها همواره با عوامل متغیر و خطرهای زیادی مواجه بوده‌اند و احتمال خسارت همواره وجود داشته است. انسان نخستین با مخاطرات طبیعی مواجه بوده و به تدریج آموخته است که اتفاقات ناخوشایند را پیش‌بینی کند و برای مقابله با آن‌ها‌ آماده باشد.

هر چه میزان رشد و پیشرفت انسان بیشتر می‌شود، در معرض تصمیم‌گیری‌ها‌ و پیچیدگی‌های بیشتری قرار می‌گیرد و در معرض ریسک‌های بیشتری قرار می‌گیرد.

به طور کلی، موقعیت‌های ریسکی که افراد با آن مواجه می‌شوند معمولا شامل دو دسته می‌شود:

ریسک واقعی یا خالص (Pure Risk)

این ریسک‌ها در واقع همان خطرات فیزیکی مثل خطر تصادف، بیماری، طلاق، بلایای طبیعی و …. هستند که عمدتا در اختیار ما نیستند و در صورت وقوع، نتیجه‌ای جز خسارت ندارند. این ریسک‌ها عموماً قابلیت بیمه شدن دارند و همیشه موجب زیان می‌شوند.

ریسک سوداگرانه یا پویا

این نوع ریسک‌ها معمولا در شرایط اقتصادی قابل اندازه‌گیری هستند و نتیجه احتمالی آن‌ها می‌تواند سود یا زیان باشد. انواع سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی، بازی‌های مبتنی بر شرط‌بندی، از جمله چنین ریسک‌هایی هستند.

ریسک‌های نوع اول کاملا زیان ده هستند و با بیمه کردن می‌توان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. اما ریسک‌های نوع دوم می‌توانند به نتایج مثبت و سود ده ختم شوند. در ادامه به تقسیم بندی ریسک‌های پویا که در سرمایه‌گذاری با آن مواجه هستیم، می‌پردازیم.

بهتر است ابتدا مفهوم ریسک در سرمایه‌گذاری را تعریف کنیم، در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی ریسک گفته می‌شود. این انحراف بازده می‌تواند مثبت یا منفی باشد، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، در اصطلاح گفته می‌شود که ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد بود.

طبقه بندی افراد از نظر پذیرش انواع ریسک

سرمایه‌گذاران را از منظر پذیرش ریسک می‌توان به سه دسته تقسیم‌ نمود:

  • افراد ریسک‌گریز: این افراد رویکرد محافظه‌کارانه دارند. این شخص ترجیح می‌دهد، بازده مطمئنی داشته باشد و احتمال موفقیت وی بالا باشد.
  • افراد ریسک‌پذیر: این افراد رویکرد جسورانه دارند شخص ریسک بالا را به منظور دریافت سود بالاتر می‌پذیرد.
  • افراد خنثی نسبت به ریسک: سومین گروه افرادی هستند که به اصطلاح آن‌ها‌ را ریسک خنثی می‌نامند. این افراد ارزش پولی را مقدار ارزش اسمی‌ آن می‌دانند.

ریسک‌پذیری و ریسک گریزی به معنای به استقبال ریسک رفتن و از ریسک فراری بودن نیست. بلکه نشان می‌دهد، افراد ریسک گریز در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی بیشتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی انتظار دارند.

همچنین افراد ریسک‌پذیر در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی کمتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی توقع دارند.

این اصل که کسب بازده بالاتر تنها با پذیرش ریسک بیشتر امکان پذیر است بیانگر این حقیقت است که نمی‌توان ریسک نکرد و بازده به دست آورد و در مقابل نیز اگر سرمایه‌گذاری ریسک بالاتری بپذیرد به طور طبیعی باید انتظار بازده بالاتری داشته باشد.

در واقع شما با پذیرش ریسک بیشتر پاداش دریافت می‌کنید که به آن صرف ریسک می‌گویند. صرف ریسک در سرمایه‌گذاری‌هایی که ریسک بالاتری دارند، بیشتر است.

معیارهای سنجش انواع ریسک سرمایه گذاری

برای اندازه‌گیری ریسک سرمایه‌گذاری معیارهای متفاوتی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ‌انحراف معیار بازده تاریخی یا میانگین یک سرمایه‌گذاری است.

بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده نشان‌دهنده بالا بودن ریسک سرمایه‌گذاری می‌باشد. شرکت‌‌های بسیاری زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی ریسک‌های متفاوتی که در معرض آن هستند قرار داده تا بتوانند ریسک خود را ارزیابی و مدیریت کنند. عموماً ریسک‌های سرمایه‌گذاری، به دو نوع اساسی تقسیم می‌شود:

۱- ریسک سیستماتیک

این نوع ریسک، مربوط به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان جامعه است که قابل حذف نیست. ریسک سیتماتیک بر کل بازار اثر می‌گذارد و محدود به صنعت خاص نیست.

۲- ریسک غیرسیستماتیک

برخلاف ریسک سیستماتیک، این نوع ریسک قابل کنترل و کاهش است. ما می‌توانیم شرکتی را که در اثر تصمیم‌گیری‌های نادرست یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده را خریداری نکنیم و از این ریسک جلوگیری کنیم. به جز دو مورد فوق، انواع دیگری نیز از ریسک وجود دارد که برخی زیرمجموعه همین دو نوع ریسک هستند.

۳- ریسک نرخ سود (Interest rate risk)

اگر چند گزینه برای سرمایه‌گذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. به عنوان مثال سرمایه‌گذاری در سهام یا اوراق مشارکت. تفاوت نرخ سود این دو سرمایه‌گذاری می‌تواند ما را به یکی از دو گزینه که ریسک کمتری برای ما دارد، سوق دهد.

مثلاً اگر خرید سهام ۲۰ درصد سود و خرید اوراق سود ثابت ۱۵ درصدی داشته باشد و بانک سود اوراق را تا سطح ۲۰ درصد افزایش دهد در این صورت به صرفه است که با ریسک کمتری اوراق خریداری کنیم نه سهام. این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد.

۴- ریسک تورم (Inflation risk)

رشد نرخ تورم باعث می‌شود بر بازدهی سرمایه‌گذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. به طور مثال اگر انتظار بازدهی ۵۰ درصدی داشته باشیم و نرخ تورم سالانه ۱۵ درصد داشته، در نهایت ۳۵ درصد بازدهی خواهیم داشت.

هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود. پس باید سرمایه‌گذاری انتخاب کنیم که بازدهی بیشتری داشته و در نهایت پس از کسر تورم، رضایت ما را فراهم کند. به این نوع ریسک که در اثر افزایش نرخ تورم به فرد تحمیل می‌شود، ریسک تورم می‌گویند.

۵- ریسک مالی (Financial risk)

شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد. به این نوع ریسک، ریسک مالی گفته می‌شود.

بسیاری از سرمایه‌گذاران با لحاظ این نکته سهام شرکت‌ها را خریداری می‌کنند و از شرکت‌هایی که تعهدات مالی زیادی دارند به دلیل ریسک مالی فاصله گرفته و به سراغ گزینه‌های کم ریسک تر می‌روند.

۶- ریسک نقدشوندگی (liquidity risk)

دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالا دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است.

در مورد سهام نیز این ریسک وجود دارد. فرض کنید قصد دارید سهام شرکتی را در بازار به فروش برسانید ولی به دلیل عملکرد نامناسب شرکت، کسی سهام را نمی‌خرد. در این حالت شما با ریسک نقد شوندگی مواجه هستید. هرچه سرعت خرید و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن را روان‌تر باشد این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.

۷- ریسک نرخ ارز (currency risk)

در مورد شرکت‌های واردات محور، ریسک نرخ ارز بسیار با اهمیت است. اگر شرکت مورد نظر شما، عمده مواد اولیه خود را وارد می‌کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود.

با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟ کاسته شده و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است. البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیتماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست.

۸- ریسک تجاری

در ریسک تجاری به این موضوع توجه می‌شود که آیا شرکت قادر به فروش محصولات و تامین هزینه‌های عملیاتی خود است یا خیر؟ به عبارتی، ریسک تجاری کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد.

این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری می‌شود. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، سرمایه‌گذاری کم ریسک چیست؟ حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد، می‌باشد.

۹- ریسک اعتباری یا ریسک نکول

ریسک اعتباری یا نکول، ریسک عدم بازپرداخت سود یا اصل بدهی قلمداد می‌شود. این نوع ریسک برای سرمایه‌گذاران اوراق قرضه، نگران کننده است. اوراق قرضه دولتی، کمترین میزان ریسک نکول و به همین ترتیب کمترین بازده را دارند.

از طرف دیگر اوراق بهادار شرکت، دارای بالاترین میزان ریسک نکول و در نتیجه نرخ بهره بالاتر هستند.

۱۰- ریسک کشور

ریسک کشور، به عدم توانایی یک کشور در پرداخت تعهدات مالی گفته می‌شود. در صورت بروز چنین ریسکی، به عملکرد سایر بخش‌های مالی کشور نیز صدمه وارد می‌شود. آسیب سایر کشورهای در ارتباط با آن نیز محتمل است. این ریسک در غالب کشورهای در حال توسعه که کسری بودجه شدید دارند، رخ می‌دهد.

۱۱- ریسک سیاسی

ریسک سیاسی زیرمجموعه ریسک سیستماتیک است. در این حالت، بی‌ثباتی سیاسی، جنگ، کنترل‌های نظامی، تغییر قوانین دولتی، روی تصمیم‌های سرمایه‌گذاری اثر می‌گذارد. این نوع ریسک با عنوان ریسک ژئوپلیتیک نیز شناخته می‌شود. نکته‌ای که در مورد این ریسک وجود دارد، آن است که هر چه افق زمانی سرمایه‌گذاری طولانی‌تر شود، این ریسک بیشتر می‌شود.

جمع بندی انواع ریسک

در این مقاله با تعریف ریسک آشنا شدیم. انواع مختلف ریسک از منظرهای مختلف را بررسی کردیم. همچنین با طبقه بندی پذیرش ریسک در افراد مختلف، آشنا شدیم.

به طور کلی، ریسک‌هایی که با آن مواجه هستیم؛ دو نوع قابل پویا و خالص هستند. ریسک‌های خالص عموماً زیان ده هستند و هدف ما صرفا کنترل ریسک‌های پویا است. به منظور کاهش زیان‌های ناشی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری، چندین راه حل وجود دارد.

لازم به ذکر است که ما قادر نیستیم همه ریسک‌های سرمایه‌گذاری را مهار کنیم. بلکه با دانش و تجربه حاصل از مدیریت ریسک می‌توانیم آن را به سطح قابل تحملی کاهش دهیم. یکی از راه‌های کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، سبد دارایی است.

در واقع با سرمایه‌گذاری در چند سهام، ریسک کلی سبد سهام کمتر از مجموع ریسک‌های تک‌ تک سهام خواهد شد. استفاده از تنوع بخشی این امکان را فراهم می‌کند که با کنار هم قراردادن دارایی‌های مالی متنوع ریسک کمتری را متحمل شویم.

استفاده از سهام مختلف در سبد سرمایه‌گذاری موجب کاهش ریسک غیرسیستماتیک می‌گردد. تنوع‌بخشی باید با دانش و تجربه کافی صورت بگیرد و در صورت امکان از متخصصین این امر بهره گرفته شود.

درحالی‌که اکثر متخصصان سرمایه‌گذاری موافق هستند که تنوع سازی نمی‌تواند در برابر ریسک آن‌ها را تضمین کند، می‌توان گفت تنوع سازی مهم‌ترین مؤلفه برای کمک به یک سرمایه‌گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است و این درحالی‌که ریسک مالی را به حداقل می‌رساند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.