پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند

آیا با ۱۰۰ دلار هم می‌توان تجارت فارکس را شروع کرد؟

بین آن‌چه می‌توانید انجام دهید و آن‌چه که باید انجام دهید، تفاوت زیادی وجود دارد. این امر در تجارت هم مانند زندگی به طور کلی صدق می‌کند.

این که می‌توانید کاری را انجام دهید، به این معنی نیست که باید انجامش دهید.

کارگزاران فارکس سال‌هاست چیزی به نام حساب میکرو (Micro) ارائه داده‌اند. چنین‌چیزی به نفع تریدهای تازه‌کار است؛ به این‌ترتیب شما می‌توانید با 100 دلار یا کمتر حسابی باز کرده و معاملات خود را آغاز کنید.

بعضی از کارگزاران حتی به این نتیجه رسیده‌اند که حساب میکرو به اندازه کافی کوچک نیست، بنابراین آنها شروع به ارائه حساب‌های «نانو» کردند.

برای کسانی که بودجه‌ی محدودی دارند، ممکن است اندازه پوزیشن انعطاف‌پذیر و سپرده‌های کوچکِ حداقلی راه‌حلی ایده‌آل به نظر برسد.

با این‌حال باید بدانید که هیچ کارگزار فارکسی دوستتان نیست. اگر برای افتتاح حساب به نامتان احتیاج نداشتند، نمی‌پرسیدند، چرا که اصلا نامتان برایشان مهم نیست.

اولویت اول آنها جلب نظر شما برای واریز وجه است. دقیقاً به همین‌دلیل حساب‌های میکرو و نانو ایجاد شده‌اند. این حساب‌ها به کارگزاران فارکس امکان می‌دهد تا به مشتریانی که بابت محدودیت‌های مالی قادر به تأمین اعتبار حساب استاندارد نیستند، دسترسی پیدا کنند.

به عبارت دیگر، این نوع حساب‌های نامتعارف برای سودِ بیشتر کارگزار طراحی شده‌اند، نه شما.

من تریدر بدعنقی نیستم که بخواهم درباره‌ی کارگزاران بد بگویم، همچنین حرفم این نیست که کارگزار شما خدمات خاصی ارائه نمی‌دهد. تنها حرف من این است که شما باید پشتکار به خرج دهید و هرگز با پولی که توانایی از دست‌دادن آن را ندارید، ترید نکنید.

درک این نکته نیز مهم است؛ فقط اینکه کارگزاران راهی برای شروع ترید با 100 دلار ارائه می‌دهند، به این معنی نیست که باید دست به این‌کار بزنید.

در این پست، به این سوال پاسخ می‌دهم که آیا می‌توانید و یا باید با 100 دلار تجارت فارکس را شروع کنید یا نه؟ ما در مورد انواع مختلف حساب و اندازه پوزیشن صحبت خواهیم کرد و نکاتی در مورد چگونگی تعیین اندازه‌ی مناسبِ حساب به اشتراک می‌گذاریم.

بیایید شروع کنیم.

انواع حساب فارکس و اندازه‌های لات

از آنجایی که این موضوع مسئله اصلی پستمان نیست، قصد ندارم زمان زیادی صرفش کنیم. با این حال، ایده خوبی است که با این اصطلاحات آشنا شوید، به ویژه اگر قصد دارید با یک حساب میکرو یا نانو جلو بروید.

در جهت اهداف این پست، می‌توان از چهار نوع حساب مرسوم فارکس صحبت به میان آورد. اطمینان دارم که موارد دیگری نیز وجود دارد، اما این مواردی است که اکثر کارگزاران فارکس ارائه می‌دهند:

این سه نام به تعداد واحدهای مجاز تجارت شما اشاره دارد. این دسته‌ها ما را به اسم لات‌ها یا واحدهای مختلفی که می‌خواهید بخرید یا بفروشید، می‌رساند.

لات	اندازه واحدها
استاندارد	100000
مینی	10000
میکرو	1000
نانو	100

لات های موجود در کارگزاری های فارکس

همانطور که می‌بینید، یک لات نانو یک هزارم لات استاندارد است. بنابراین اگر یک حرکت پیپ در EUR/USD با یک لات استاندارد معادل 10 دلار باشد، یک لات نانو فقط 0.01 دلار می‌شود.

اگر یک حساب استاندارد باز کنید، همچنان می‌توانید با لات‌های مینی یا میکرو ترید کنید. اما اگر بخواهید تعداد زیادی لات استاندارد را با استفاده از حساب‌های مینی یا میکروی خود معامله کنید، نمی‌توانید. ایده‌ی اصلی محدودیت‌های مذکور این است که حساب‌های مینی‌، میکرو و نانو را از ترید تعداد زیاد لات‌های استاندارد دور نگه‌ دارد.

با این اوصاف، کارگزارانی را هم دیده‌ام که این محدودیت‌ها را کاملاً نادیده می‌گیرند و واقعا باعث تعجب است که چرا اصلاً محدودیتی ندارند.

اما این ایده کلی است. همانطور که می بینید، قابلیت ترید لات‌های بسیار کوچک به اندازه‌ای که 1 پیپ‌شان برابر با 0.01 دلار باشد وجود دارد، به عبارت دیگر شروع کردن، آنهم فقط با 100 دلار پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند امکان پذیر است.

ممکن است اما توصیه نمی‌شود.

با ظهور حساب‌های میکرو و نانو در بسیاری از کارگزاری‌های فارکس، در واقع می‌توانید با پرداخت 100 دلار شروع کنید.

بسیاری از این کارگزاران اهرم (لوریج) 1: 1000 هم ارائه می‌دهند. این اهرم در ترکیب با سپرده‌ی 1 دلاری، بمبی ساعتی است در انتظار تریدرهای بی‌خبر از خطر.

اما خوشبختانه، اینکه شما اینجا و در حال خواندن این مطالب هستید، یعنی مجذوب هیچ‌یک از این طرح‌ها نخواهید شد.

اینکه می‌توانید کاری را انجام دهید، همیشه به این معنی نیست که باید آن کار را بکنید. حال اگر یک کارگزار فارکس راهی برای شروع ترید با 100 دلار ارائه می‌دهد، آیا باید در آن راه قدم گذاشت؟

این مسئله به عوامل مختلفی بستگی دارد، اما اگر نظر من را بخواهید، پاسخم همیشه منفی خواهد بود.

کمی بعد به جزئیات خواهیم پرداخت، اما در حال حاضر، فقط بدانید بحث احتمالات در میان است. احتمال اینکه شما یا هر شخص دیگری آن حساب 100 دلاری را به 100000 دلار تبدیل کنید پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند چه‌قدر است؟

تبدیل کردن یک حساب 5000 یا 10000 دلاری به حسابی شش رقمی آنقدر دشوار است که می‌توان گفت انجام چنین کاری با 100 دلار تقریبا ناممکن است.

وظیفه شما به عنوان تریدر فارکس این است که از احتمالات و فرصت‌ها به نفع خودتان استفاده کنید. احتمالاً موقع ارزیابی برنامه معاملاتی‌تان این مسئله را در نظر گرفته‌اید، اما تصمیم‌گیری در مورد اندازه حسابتان برای شروع نیز به همان اندازه مهم است.

پول و هیجانات

پول چیز قدرتمندی است. اگر موقع ترید مقدار زیادی پول از دست دهید، ممکن است به کل با ایده‌ی ریسک کردن بر سر پولتان در بازارهای مالی، خداحافظی کنید.

اما پول و هیجانات جنبه دیگری هم دارد که بلای جان ما تریدرهاست؛ هیجان موفقیت و رضایت!

بیایید فرض کنیم که طبق برنامه برای شروع تجارت فارکس با 100 دلار جلو می‌روید. شما 100 دلار را واریز می‌کنید و چند روز بعد حساب آماده‌ی ترید است.

در این مرحله، خودتان را مافوق جهان احساس می‌کنید. بعد از گذراندن وقت کافی با یک حساب آزمایشی (امیدوارم)، حالا آماده شروع برای کسب سرمایه‌های بزرگ هستید!

اولین روزی که حساب شما تأمین مالی شده است، EUR/USD در تلاقی با خط حمایت یک پین بار صعودی (Bullish Pin Bar) شکل می‌گیرد. همه‌چیز نشان از وضعیت مطلوبی برای ترید دارد.

بدون تردید، حساب خود را باز می‌کنید و سفارش خریدی ارسال می‌کنید که پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند 2٪ از سپرده‌ی حسابتان، یعنی 2 دلار را به خطر می‌اندازد.

بعد از چهار روز معاملاتی، این جفت ارز به هدف سود 2R شما رسیده است که برابر با 4٪ از حساب شما است. هیجان‌زده از دیدن پول تازه ضرب شده‌تان، حساب خود را باز می کنید و …

سود 4 دلاری.

حالا، در یک دنیای ایده‌آل از این ایده لذت خواهید برد که فقط طی چهار روز معاملاتی سود 4 درصدی کسب کرده‌اید.

توجه کنید که من نوشتم 4٪ و نه 4 دلار.

به یاد داشته باشید، همه چیز نسبی است، بنابراین هر عملکرد معاملاتی باید به جای مبالغ دلار یا پیپ‌ها، با درصدها و نسبت‌ها اندازه‌گیری شود.

اما اینجا مسئله‌ای هست…

شما هم مثل هرکسی انسان هستید. از این جهت که وقتی فهمیدید سودتان فقط 4 دلار است، هیجان حاصل از اولین سود واقعی شما کمرنگ می‌شود. البته مسئله به همینجا ختم نمی‌شود، بدست آوردن چهار دلار، چهار روز معاملاتی یا تقریباً 100 ساعت طول کشیده است.

همین دو مسئله به تنهایی می‌تواند منجر به ترید بیش‌ از حد و استفاده از اهرم‌های بسیار بالا در حسابتان شود چون 4 دلار نمی‌تواند شما را برای مدت طولانی‌ راضی نگه دارد.

پولی که ترس از دست دادنش را دارید، حق انتخابی باقی نمی‌گذارد

دلیل اصلی اینکه از توصیه شروع ترید مستقیم با 100 دلار طفره می‌روم، به امنیت مالی مربوط می‌شود.

بدیهی است که من از وضعیت کسی که این سوال را می‌پرسد، آگاه نیستم. اما وقتی کسی به ایده شروع با صد دلار اشاره می‌کند، کمی برایش نگران می‌شوم.

به همین دلیل است …

هر مبلغی که به حساب معاملات فارکس واریز می‌کنید، باید 100٪ از دست‌دادنی باشد. یعنی اینکه قادر باشید کل مبلغ را از دست بدهید، بدون آنکه تأثیری بر زندگی روزمره‌تان داشته باشد. به عبارت دیگر بدون آن مبلغ هنوز هم بتوانید همه قبض‌های خود را پرداخت کنید، هزینه خانواده‌تان را تأمین کنید و غیره.

بنابراین اینکه به من بگویید که فقط 100 دلار بودجه از دست دادنی دارید، باعث عصبی شدن من می‌شود. این مسئله برای من به پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند این معناست که ممکن است وضعیت مالی شما به اندازه‌ای که باید، برای تحمل ریسک‌های ترید امن نباشد.

با این حال، می‌توانم کاملا در اشتباه باشم. تا جایی که می‌دانم، شخصی که این سوال را می‌پرسد می‌تواند بدون هیچ بدهی‌ای 100000 دلار در بانک داشته باشد.

اما تجربه خلاف این را به من می‌گوید.

حرف من این است که تجارت فارکس – یا هر بازار دیگری- را فقط باید در صورتی که توانایی از دست دادن پولی را دارید، مدنظر قرار دهید.

اگر نمی‌توانید، پیشنهاد من این است که اول به امور مالی‌تان سر و سامان بدهید و برای یک حساب تجارت مستقیم پس‌انداز کنید. در بخش بعدی ما به میزانی که مورد نیاز شماست کمکتان خواهیم کرد.

اگر می خواهید در ترید موفق باشید، نباید از باختن بترسید.

سوال بهتر‌

در آخرین بخش، این مسئله را که آیا شما باید به پیشنهاد کارگزار مبنی بر شروع ترید با 100 دلار پاسخ مثبت بدهید یا خیر، بررسی کرده‌ام.

خوب، من روش بهتری هم برای طرح این سوال دارم …

آیا شما 100 دلار پول دارید که توانایی از دست دادنش را داشته باشید؟

به عبارت دیگر، اگر از حساب بانکی یا هر کجا که پولتان را نگه می‌دارید، 100 دلار خارج کنید، باز هم می‌توانید قبض‌ها را پرداخت کنید؟ و غذایی سر سفره بیاورید؟

از دست دادن این پول نباید بر وضعیت زندگی شما تاثیر منفی بگذارد.

اگر به دو سوال بالا پاسخ منفی دادید، نباید به پیشنهاد کارگزار جواب مثبت دهید و از 100 دلار شروع کنید. در واقع، برای مدتی نباید اصلاً با پول واقعی ترید کنید.

درعوض، مقداری از وقتتان را صرف ترید در حساب دمو و صرفه‌جویی در هزینه‌هایتان برای شروع جدی تجارت فارکس کنید.

بعد از آن اگر به دو سوال بالا پاسخ مثبت داده‌اید، سوال بعدی من این است:

آیا برای شروع معاملات فارکس 500 دلار پول از دست دادنی دارید؟

اینجا نیز همین قوانین اعمال می شود. اگر جواب منفی دادید، ممکن است بخواهید با یک حساب دمو کار کنید و ابتدا در جهت تثبیت وضعیت مالیتان کار کنید.پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند

اگر پاسخ مثبت دادید، می‌توانید با این مقدار پول یک حساب واقعی باز کنید، اما تنها بعد از اطمینانی که با تمرین در حساب دمویتان بدست آورده‌اید.

اگرچه می‌توانید با 500 دلار شروع کنید، البته حداقل مبلغی که توصیه شده است 1000 دلار می‌باشد. نه به این دلیل که برای افتتاح حساب به این مقدار نیاز دارید، بلکه چون نشان می‌دهد جدی هستید و مدتی به صورت آزمایشی ترید کرده‌اید و حالا برای لیگ‌های بزرگ آماده‌اید.

بعلاوه، اگر 1000 دلار با قابلیت از دست دادن داشته باشید، احتمال تصمیم‌گیری هیجانی شما کمتر است. هیچ کس نمی خواهد 1000 دلار ضرر کند، اما اگر این کار را انجام دهید روی زندگی شما تأثیر منفی نخواهد گذاشت.

به یاد داشته باشید ، پولی که ترس از دست دادنش را دارید، حق انتخابی باقی نمی‌گذارد. شما باید آماده از دست دادن هر مبلغی که به حساب فارکس واریز می‌کنید، باشید.

این بدان معنا نیست که حتماً آن را از دست خواهید داد. اما اگر فکر کنید که نمی‌توانید از دست بدهید، مطمئناً احساسات شما تقلا می‌کنند تا به بهترین نحو عمل کنند. به عبارت دیگر‌، خودتان را در یک موقعیت بدون برد قرار می‌دهید.

چه مبلغی برای شما تاثیرگذار است؟

مهمترین سوال این است که چه مقدار پول برای شما تاثیرگذار است؟

به عبارت دیگر، چه مبلغی بدون ورشکست شدن بهترین شانس موفقیت را برایتان به ارمغان می‌آورد؟

مثل بیشتر جنبه‌های ترید کردن، مقدار پولی که با آن شروع می‌کنید یک تصمیم شخصی است. فقط خودتان می‌توانید تعیین کنید چه مقدار لازم دارید.

اما به خاطر داشته باشید که پیشروی با یک حساب 100 دلاری معمولاً دشوارتر از حساب کاربری است که با 1000 دلار شروع شود. به این خاطر که کسب سود با مقدار پولِ کمتر، احساس نارضایتی ایجاد می‌کند و این مسئله می‌تواند منجر به ترید بیش‌از حد و استفاده از اهرم‌های با ضریب خیلی بالا شود.

همچنین تریدری که با 1000 دلار شروع کرده است، تصمیمات هیجانی کمتری می‌گیرد؛ چون توانایی از دست دادن آن را دارد. استثناهایی در این قانون هست، اما تجربه چنین می‌گوید.

در دنیای ایده‌آل، یک تریدر مبتدی عملکرد خود را به جای مقدار دلار، بر اساس درصد و نسبت‌ها می‌سنجد.

اما همه ما انسان هستیم. این بدان معنی است که مبلغ اولیه تا حدی بر تصمیمات شما تأثیر می‌گذارد، بنابراین حتما مبلغی را انتخاب کنید که منطقی باشد و در سطح شخصی همخوانی داشته باشد.

کلام آخر

با ظهور اندازه‌های کوچک میکرو و نانو، مطمئناً افتتاح حساب فارکس فقط با 100 دلار امکان‌پذیر است. بسیاری از کارگزاران مبالغی تا 10 دلار را می‌پذیرند و در موارد افراطی فقط 1 دلار کار را راه می‌اندازد.

اما بین اینکه می توانید با 100 دلار تجارت فارکس را شروع کنید و باید با این مبلغ شروع کنید، تفاوت زیادی وجود دارد. اینکه خیلی از کارگزاری‌های فارکس به شما اجازه می‌دهند با آن مقدار یا حتی کمتر شروع کنید، به این معنی نیست که باید این پیشنهاد را بپذیرید.

به یاد داشته باشید؛ کارگزاران دوست شما نیستند. شغل آنها این است که شما را وادار کنند پولی را که به سختی بدست آورده‌اید، برایشان واریز کنید، همین!

بنابراین دفعه بعدی که یکی از این پیشنهادات را دیدید، صبر کنید و از خودتان بپرسید: این پیشنهاد به نفع من است یا کارگزاری؟

شروع کردن با 100 دلار عالی به نظر می‌رسد تا زمانی که متوجه شوید در مقایسه با کسانی که با 1000 دلار یا بیشتر شروع می‌کنند، در وضع نامساعدی قرار دارید. حتی بدون فشار شروع ترید با سرمایه کم، تبدیل شدن به تریدری که به صورت مداوم سودآوری دارد، به اندازه کافی سخت است.

مهمتر از همه، حتما مقداری را انتخاب کنید که 100٪ با آن راحت باشید. به یاد داشته باشید: هرگز با پولی که ترس از دست دادنش را دارید، ترید نکنید.

پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند

اوراق بهادار

• معرفی اوراق بهادار
• فرم اوراق
• سجام و احراز هویت
• کد بورسی

ضوابط اجرایی

• ضوابط اجرایی سنجش شرایط مشتری
• کارمزد
• اعتبار

بورس کالا

• معرفی بورس کالا
• فرم‌های بورس کالا
• رینگ‌های معاملاتی
• معاملات آتی

لینک‌ها

بورس انرژی

• معرفی بورس انرژی
• فرم‌های بورس انرژی
• شماره حساب‌ بورس انرژی

معاملات

• معاملات بورس انرژی

عرضه و پذیرش

سامانه معاملات

• پشتیبانی سامانه معاملات
• منابع آموزشی سامانه‌های معاملاتی
• راهنمای سامانه‌های معاملاتی

اطلاعات بازار

• وبلاگ تحلیل‌ها و گزارشات
• گزارش روزانه
• تحلیل بنیادی
• بولتن هفتگی

آمار و اخبار و تحلیل‌ها

درباره ما

تماس‌ با ما

• راه‌های ارتباطی
• شماره حساب‌ها
• دعوت به همکاری
• اخبار ویژه کارگزاری

آشنایی با بورس اوراق بهادار

تاریخچه

تاریخچه بورس در دنیا

واژه بورس از نام خانوادگی شخصی به نام “واندر بورس” اخذ شده که در اوایل قرن چهاردهم در شهر بروژ بلژیک میزیسته و صرافان شهر در مقابل خانه او گرد هم می‌آمدند و به دادوستد کالا، پول و اوراق بهادار می‌پرداختند. این نام بعدهابه کلیه اماکنی اطلاق شد که محل دادوستد پول، کالا و اسناد مالی و تجاري بوده است.بورس سهام و جاافتادن آن در عملیات تجاري و اقتصادي، با انقلاب صنعتی اروپا و شکوفایی اقتصاد تازه متحول شده آن همراه بوده است. اولین بورس معتبر دنیا، در سال 1611 در شهر آمستردام تشکیل شد و کمپانی معروف هند شرقی سهام خود را در آن بورس عرضه کرد. بورس آمستردام امروزه نیز یکی از منابع مهم تأمین سرمایه در سطح بین‌المللی است. نکتۀ قابل توجه آن است که در هنگام افزایش قابل ملاحظه معاملات سهام، کشورهاي اروپایی نظیر انگلستان، آلمان، سوئیس، قوانین و مقررات ناظر بر معاملات سهام و ضمانت‌های اجرایی لازم براي آن را وضع کردند تا از هرگونه تقلب و پایمال شدن حقوق صاحبان سهام جلوگیري شود.بورس اتریش در وین در سال 1771 افتتاح شد که عمدتاً به معاملات اوراق قرضه دولتی جهت تامین مالی جنگ می‌پرداخت. بورس اتریش در پایان قرن 19 میلادي 2500 سهم را در تابلوي خود داشت و یکی از مهمترین مراکز مالی اروپا به شمار می‌رفت.

در لندن معامله‌گران در بورس جهت انجام معامله در قهوه‌خانه گرد هم می‌آمدند. براي نظم بخشیدن به بازار، قهوه‌خانه نیوجاناتان در سال 1698 به بورس اوراق بهادار تبدیل شد.بورس نیویورك در اواخر قرن هجدهم (1792 (تأسیس شده و با وجود رقباي دیگر، از نظر حجم معاملات و اهمیت در بازار سرمایه آمریکا، در مقام اول قرار دارد.درآمریکا، اولین محل شناخته شده به عنوان بورس اوراق بهادار، در نیویورك و در محوطه‌ای در زیر سایه درخت نارون بزرگی در “وال استریت” بود که بعدها به قهوه‌خانه‌ای در همان نزدیکی انتقال یافت.بورس وال استریت با جمع‌آوری مبالغی به عنوان ورودیه از دلالان (کارگزاران) و گسترش عملیات، تقویت شد و به مجتمع تجاري عظیمی مبدل گردید که بعدها به نام “بورس سهام نیویورك ” به ثبت رسید. درحال حاضر تعداد کارگزاران این بورس به چند هزار شخص حقیقی و حقوقی بالغ می‌گردد. در حال حاضر در اغلب کشورهاي دنیا، بورسهای اوراق بهادار فعالیت می‌کنند.

پرونده اختلاس بزرگ بورس در دادسرا | چه اتفاقی در کارگزاری تدبیرگر سرمایه رخ داده است؟

پرونده اختلاس بزرگ بازار سهام در دادسرای ویژه جرایم اقتصادی تشکیل شده است. پرونده‌ای که بنا به برخی شنیده‌ها، میزان تخلفات آن از دو هزار میلیارد تومان فراتر می‌رود. این پرونده که مربوط به یک کارگزاری مطرح بورس است، به لحاظ مالی ابعاد پیچیده‌ای دارد و مشتریان کارگزاری متوجه وقوع تخلفات شده و مراتب را به نهادهای ناظر اطلاع داده‌اند.

به گزارش نبض بورس، دو هفته پیش سازمان بورس با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد «با توجه به عدم رعایت الزامات مالی و اعتباری توسط شرکت کارگزاری تدبیرگر سرمایه که منجر به ایجاد اختلافات مالی فی‌مابین کارگزاری مذکور و بانک تسویه‌گر این کارگزاری شده است، بنا به وظایف ذاتی خود و در حفاظت از حقوق سهامداران به موضوع ورود نموده و در این راستا تمامی عملیات کارگزاری مذکور، تحت نظارت مستقیم نمایندگان سازمان بورس قرار می‌گیرد.»

بر اساس این اطلاعیه «سهامداران مشتری این کارگزاری می‌توانند تا تعیین تکلیف وضعیت اختلافات این کارگزاری با بانک تسویه، با ارائه درخواست به کارگزاری و انجام بررسی‌ها و دریافت مجوزهای لازم، از خدمات سایر کارگزاران استفاده کنند.»

چه اتفاقی در کارگزاری تدبیرگر سرمایه رخ داده است؟

در روزهای پایانی ماه مهر، برخی افراد متوجه اتفاقات عجیبی در حساب کاربری‌شان در سایت کارگزاری«تدبیرگر سرمایه» شدند. از جمله این‌که؛ سهمی که افراد خریده بودند در فهرست خریدشان درج نشده بود. برخی دیگر هم متوجه شدند سهام خریداری شده در فهرست‌شان وجود دارد اما در سایت سپرده‌گذاری مرکزی موجود نیست. برخی هم قادر به خرید و فروش جدید نبودند و کارگزاری هم پاسخ درستی به پرسش‌ها نمی‌داد.

همین ابهامات باعث شک برخی مشتریان کارگزاری تدبیرگر سرمایه شد و پی‌گیری این افراد سرنخ‌های مهمی از یک اتفاق نگران‌کننده در این کارگزاری به دست نهاد ناظر داد.

اغلب مشتریان این کارگزاری متوجه شدند سهمی که خریده‌اند نه در سامانه آنلاین کارگزاری ثبت شده و نه سایت سپرده‌گذاری سوابق آن را دارد. این افراد پس از آن‌که گردش حساب جدیدی از حساب کاربری خود تهیه کردند متوجه شدند سهم‌شان فروخته شده اما پولی به حسابشان منتقل نشده است.

نخستین کاری که این افراد می‌کنند این است که با کارگزاری تدبیرگر سرمایه تماس می‌گیرند و اعتراض می‌کنند که چرا پول سهمی که فروخته شده به حسابشان واریز نشده است؟ کارکنان کارگزاری در روهای اول، در پاسخ می‌گویند نگران نباشید چون خطای سیستمی بوده و به زودی اصلاح می‌شود.

این اتفاق درباره برخی افراد رخ می‌دهد و سهام‌شان در سایت سپرده‌گذاری درج می‌شود اما درباره برخی افراد این اتفاق رخ نمی‌دهد و مشخص است که تخلفی صورت گرفته است. اما این همه ماجرا نیست چون افرادی که فهرست سهامشان در سایت سپرده‌گذاری قرار می‌گیرد نه می‌توانند بفروشند و نه قادر به خرید هستند. در این شرایط کارکنان کارگزاری به معترضان توصیه می‌کنند به خاطر به هم ریختن سیستم‌ها، بهتر است از کارگزاری‌های دیگر خدمات دریافت کنند و امور مبادلاتی خود را به دیگر کارگزاری‌های انتقال دهند.

اما اینجا یک اتفاق غیر قانونی دیگر هم رخ داده‌ است؛ سهام افراد از سوی یک مرجع ناشناس به اصطلاح فریز شده و هیچ‌کس قادر به خرید و فروش‌ سهام خود نیست. معمولا زمانی کارگزاری‌ها مجاز به فریز کردن سهام افراد پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند هستند که یا بدهکار باشند یا اعتباری دریافت کرده باشند که درباره کارگزاری تدبیرگر سرمایه هیچ‌کدام از این اتفاقات رخ نداده است اما نه کارگزاری فریز کردن سهام را می‌پذیرد و نه سازمان بورس پاسخ مشخصی می‌دهد.

افراد وقتی با این وضعیت مواجه می‌شوند شروع به اعتراض به نهاد ناظر می‌کنند و این در حالی است که اخبار وقوع تخلف در کارگزاری تدبیرگر سرمایه رفته رفته سر زبان‌ها افتاده و حتی شنیده می‌شود که «سیدعلی هاشمی» مدیر این کارگزاری به کشور اسپانیا گریخته است.

در پی انتشار این اخبار، مراجعه مشتریان به کارگزاری افزایش می‌یابد و عمده درخواست افراد این است که سهامشان از حالت فریز خارج شود اما اعتراض‌ها و مراجعه‌ها هیچ نتیجه‌ای ندارد و در نتیجه افراد به سازمان بورس مراجعه می‌کنند.

کارکنان سازمان بورس به این افراد اطمینان می‌دهند که مشکل به زودی حل می‌شود و جای نگرانی نیست. بورس در پاسخ به نگرانی فریز شدن سهام نیز به افراد توصیه می‌کند که باز هم تلاش کنند چون این سازمان برنامه‌ای برای فریز کردن سهام ندارد.

مشتریان کارگزاری تدبیرگر سرمایه بر خلاف آن‌چه از نهاد ناظر می‌شنوند، تحت هیچ عنوان قادر به شکستن یخ سهام خود نیستند و سیستم، چند روز مداوم آنها را مأیوس می‌کند. بعد از مدتی به آنها اطلاع داده می‌شود که سهامشان از فریز خارج شده اما هیچ کارگزار دیگری قادر به ثبت سفارش جدید برایشان نیست.

در سازمان بورس هم هر روز جلسات متعددی برگزار می‌شود تا عواقب این اتفاق مدیریت شود؛ به همین منظور ناظرانی از بورس در کارگزاری مستقر می‌شوند و از این مقطع به بعد سازمان بورس به صورت رسمی به مراجعان اعلام می‌کند که پرونده مربوط به این اختلاس بزرگ در دادسرای ویژه جرایم اقتصادی تشکیل شده و افراد باید به عنوان شاکی به این مرجع قضایی مراجعه کنند.

در این میان ظاهرا مبلغ 300 میلیارد تومان اعتباری که کارگزاری تدبیرگر سرمایه از یکی از بانک‌ها دریافت کرده نیز مشخص نیست و باید این رقم را هم به مجموع پول‌های گم شده در این پرونده اضافه کرد.

هرچند هنوز هیچ مرجع رسمی نسبت به این پرونده موضع نگرفته و ابعاد آن را مشخص نکرده است اما شنیده‌ها حاکی از آن است که دست‌کم دو هزار میلیارد تومان از دارایی مردم گم شده است.

روش کار افراد متخلف در کارگزاری تدبیرگر سهام این بوده که سهام مشتریان خود را بدون اطلاع آنها فروخته و به جای این‌که پول را به حساب دارندگان سهام منتقل کنند، به حساب‌های خود منتقل کرده‌اند. احتمال داده می‌شود که مدیر فراری این کارگزاری، همدستانی هم داشته است که در این زمینه تحقیقات قضائی آغاز شده است.

هنوز معلوم نیست چند نفر از کارکنان کارگزاری در این اختلاس دست داشته‌اند اما غیبت طولانی و خاموش بودن گوشی برخی از کارکنان کارگزاری، این شائبه را تقویت کرده است که احتمالا مدیر فراری، همدستانی هم در کارگزاری داشته است./منبع: دنیای بورس

چرا کارگزاری‌ها با فاصله چندروزه پول فروش سهام را واریز می‌کنند؟

ین امکان برای کارگزاری و سپرده‌گذاری وجود دارد که معاملات در کمترین زمان یعنی T+1 انجام شود، یعنی تسویه فردای معاملات صورت گیرد. این کار تنها به مصوبه سازمان نیاز دارد و مشکلی وجود ندارد.

بیمه ای ها /در بازارهای مالی و سرمایه، مبادلات مالی حرف اول را می‌زند. طبیعتاً این تبادل، دوطرفه است، اما همواره یک طرف، برای خود نقش بالادستی قائل می‌شود. این طرف نهاد، بنگاه اقتصادی، بانک، کارگزاری و نهادهای سرمایه‌گذاری هستند. طرف پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند مقابل نیز مشتری حقیقی و حتی حقوقی است که ظاهراً از حق کمتری برخوردار است. این موضوع در تسویه‌حساب با مشتری به بدترین شکل ممکن، به نمایش گذاشته شده است.

در حالی که ارکان بازار سرمایه از جمله کارگزاری‌ها، سپرده‌گذاری و سازمان بورس می‌توانند به‌سرعت پول مشتری را مسترد کنند، اما چند روز آن را بلوکه می‌کنند، این در حالی است که اگر این ارکان به مشتری مبلغی را واگذار کنند، قطعاً مبلغی را محاسبه کرده و از مشتری سود دریافت می‌کنند، ولی خودشان هیچ مبلغی بابت بلوکه‌کردن چندروزه پول مردم پرداخت نمی‌کنند.

تفاوت فرایند تسویه در ایران و جهان

در بازارهای مالی و سرمایه‌ای جهان رویه تسویه‌حساب آنی و سریع است؛ مبلغ مورد درخواست مشتریان در اسرع وقت تسویه می‌شود، آنها نیازی به نگهداری پول نداشته و مبادلات مالی بسیار سریع بین طرفین که برای همدیگر شناخته‌شده و در واقع احراز هویت شده‌اند، صورت می‌گیرد. به‌عنوان نمونه در معاملات رمزارزها، تسویه‌حساب‌ها آنی بوده و در صرافی‌ها به محض درخواست مبلغ از سوی مشتری، صرافی‌ها تسویه را با سرعت بالا انجام می‌دهند.

اما در ایران اصطلاح تسویه وجوه در بورس و T+۲، T+۱ و T+۳ وجود دارد که نشان‌دهنده تأخیر یک تا سه‌روزه تسویه‌حساب با مشتریان حقوقی و حقیقی است. این مسئله قابل کتمان نیست که تسویه وجوه سهام‌داران حقیقی و حقوقی کاری بسیار مهم در معاملات بورسی بوده و باید با اطمینان از انجام درست معاملات برای کاهش ریسک بازار انجام شود. به همین دلیل یک بازار متشکل پیرامون بازار سرمایه شکل گرفته و شرکت سپرده‎‌گذاری مرکزی اوراق بهادار به‌عنوان یک واسط بین مشتری و کارگزاری قرار گرفته تا بتواند کار تسویه را ایمن و تسهیل کند.

شرکت سپرده‌گذاری مدعی است که تسویه وجوه پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند باید به شرطی انجام شود که معامله به‌درستی انجام شده باشد، یعنی خریدار از خرید خود به واسطه مشکلات احتمالی کارگزاری، از جمله ورشکستگی (که البته امکان آن صفر است، چون سازمان بورس ضامن تمامی کارگزاری‌هاست) متضرر نشود. در حقیقت شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار که یکی از نهادهای بازار سرمایه است، علاوه بر دریافت پول معاملات بورس و نگهداری آنها، انتقال مالکیت اوراق بهادار را هم انجام می‌دهد. به عبارتی این شرکت مرجع اصلی تسویه وجوه معاملات بورسی در ایران از سال ۱۳۸۴ است که زیر نظر سازمان بورس فعالیت می‌کند.

فرایند تسویه وجوه در بورس ایران

در بازار سرمایه ایران، ۱۰۸ کارگزاری‌ به‌عنوان بستر معاملاتی یا به‌اصطلاح ایستگاه معاملاتی سهام و اوراق بهادار مطرح هستند، بنابراین تبادلات مالی بین سهام‌داران و بورس از درگاه کارگزاری‌ها انجام می‌شود. در واقع معاملات در بورس به دو صورت نقدی و اعتباری انجام می‌شود؛ بنابراین نوع تسویه نیز به‌دلیل همین نوع معاملات متفاوت خود خواهد بود، اما برای معاملات نقدی فرایندی وجود دارد که در نهایت بر اساس این فرایند عمل تسویه دو روز زمان می‌برد، چراکه بعد از انجام هر معامله در بورس وجهی که خریدار واریز می‌کند، در مرحله اول به حساب کارگزار می‌رود و بعد از آن وارد سیستم مرکزی اوراق بهادار یا همان تسویه وجوه می‌شود تا در نهایت بعد از ثبت، وارد حساب کارگزار فروشنده شود. در این حالت فروشنده سهم می‌تواند بعد از انجام معامله مبلغ معامله خود را درخواست کرده و در نهایت بعد از دو روز کاری مبلغ را از حساب خود برداشت کند.

البته این فرایند تسویه برای همه معاملات بازار سرمایه یکسان نیست و بسته به نوع معامله، یعنی اعم از بورس کالا، بازار آتی، سهام، اوراق بدهی و غیره متفاوت است، اما طولانی‌ترین زمان تسویه به سلف برق و سپس به فروش سهام تعلق دارد.

واژه T در جدول بالا مؤید واژه انگلیسی Trade یعنی معامله، کار خریدوفروش و دادوستد است که روز خریدوفروش را T در نظر گرفته و عددهایی که به آن اضافه شده نیز تعداد روزهاست. برای معاملات آتی و اختیار معامله، روزی در نظر گرفته نشده و تسویه‌حساب به‌صورت آنی انجام می‌شود.

سوءاستفاده سازمان بورس از خلاء قانونی

همان‌طور که در جدول بالا نشان داده شده است، فرایند تسویه در ایران فرایندی زمان‌بر بوده و شخصی که در بازار سرمایه فعالیت می‌کند، چنانچه به نقدینگی نیاز داشته باشد، برای دریافت پول خود به یک دوره چندروزه نیاز دارد. این در حالی است که کارگزاری‌ها ـ بدون استثنا ـ بدون نقدینگی هیچ دادوستدی را برای مشتری انجام نمی‌دهند و تنها زمانی اقدام به انجام معامله بدون واریز پول از سوی مشتری می‌کنند که مشتری از کارگزاری اعتباری را دریافت کرده و به کارگزاری سود پرداخت کند که بعضاً تا مبلغ ۲۴ پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند درصد در برخی کارگزاری‌ها نیز می‌رسد. نکته جالب توجه اینکه حتی اگر این معامله و دریافت معامله، یک‌روزه باشد نیز، کارگزاری نرخ سود را بر آن دارایی اعمال می‌کند، اما برای توقف سه‌روزه پول فروشنده هیچ سودی به صاحب نقدینگی و مشتری پرداخت نمی‌کند. برای درک این مسئله باید ارزش معاملات بورس تهران و فرابورس را در دوره‌های مختلف بررسی کرد.

در تیر ۱۳۹۹ که بازار سرمایه در اوج هیجانات خود بود، ارزش معاملات تا رقم ۲۰ هزار میلیارد تومان پیش رفت که برای ساده‌سازی باید گفت که شاید نصف این مبلغ فروشنده بودند و به دارایی خود نیاز داشتند. یعنی ۱۰ هزار میلیارد تومان پول برای چند روز در حساب کارگزاری‌ها نزد بانک‌ها بلوکه شد و هیچ سودی از بابت آن به مشتری پرداخت نشد. برای درک عظمت مبلغ بلوکه‌شده باید اشاره کرد که در سال ۱۳۹۹ دولت مبلغ ۱۰ هزار میلیارد تومان به کارمندان خود حقوق پرداخت کرده است، یعنی معادل کل حقوق کارمندان دولتی ایران پول نزد کارگزاری‌ها بلوکه شده بود، اما هیچ سودی به کسی پرداخت نشد. از طرف دیگر چنانچه آن ۱۰ هزار میلیارد تومان را خریداران، به‌صورت اعتباری خرید کرده بودند، مجبور بودند طی این دو یا سه روز حتماً حدود ۲۰ درصد سود پرداخت کنند. همین وضعیت در روزهای اخیر نیز وجود دارد. در روز هشتم آبان ۱۴۰۰ نزدیک به سه هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان دادوستد انجام شد که حجم بالایی است و همان وضعیت تکرار می‌شود.

این در حالی است که اگرچه میزان معاملات رمزارزی در ایران به اندازه بورس نیست اما تسویه صرافی‌های رمزارز ایرانی به طور معمول در لحظه انجام می‌شود و پول مشتری در کمتر از ۲۴ ساعت به حساب او واریز می‌شود اقدامی که در کارگزاری‌های ایرانی صورت نمی‌گیرد.

سازمان بورس می‌تواند زمان تسویه را کاهش دهد

روح‌الله میرصانعی، دبیرکل سابق کانون کارگزاران ایران در گفت‌وگو با «راه پرداخت» با اشاره به وضعیت بازار سرمایه در ایران و موضوع امنیت برای هر گونه دادوستد در بازار سرمایه و همچنین چرایی تفاوت تسویه دو بازار رمزارز و بورس اظهار کرد: «در بازار رمزارز در ایران بازار متشکلی وجود ندارد تا بتوان گفت که همه قوانین را در آن بازار رعایت می‌کنند. در آن بازار دادوستدها بین خودشان بوده و تسویه نیز از سوی نهاد خاصی نظارت نمی‌شود. در حقیقت اتاق پایاپایی برای این معاملات وجود ندارد، اما در بازار سرمایه یک بازار قانونمند و متشکل داریم که مقررات خاص خود را دارد. در واقع بعد از انجام معامله طی قانونی که برای هر کدام از معاملات تعیین شده، بدهکار و بستانکار معامله مشخص شده و تسویه صورت می‌گیرد. در واقع سپرده‌گذاری با کارگزاری است و مشتری تسویه‌حساب را هدایت و نهایی می‌کند.»

روح‌الله میرصانعی، دبیرکل سابق کانون کارگزاران

این کارشناس ارشد بازار سرمایه در ادامه گفت: «یکی از دلایل طولانی‌شدن این فرایند این است که معاملات بورس بعد از تعطیلی بورس تأییدشده نیستند و تا چند ساعت بعد، شرکت فرابورس و بورس تهران زمان دارند تا آن معاملات انجام‌شده را تأیید یا ابطال کنند و شاید این فرایند تا ساعت ۲۰ عصر همان روز طول بکشد. بعد از این تأیید، معاملات به سپرده‌گذاری منتقل می‌شود و نقل‌وانتقال دارایی آنجا مهیا می‌شود.»

او در خصوص این پرسش که چرا بازارهایی مانند فارکس و بورس‌های جهانی روند تسویه آنی دارند، اما اگر تا ساعت ۲۰ همان روز فرایند معاملات در بورس ایران تأیید شده و کار سپرده‌گذاری عملاً تنها جابه‌جایی پول بین حساب کارگزاری و مشتری است، چرا این فرایند مانند همه جای دنیا یک‌روزه انجام نمی‌شود، تأکید کرد: «این امکان وجود دارد و کسی منکر آن نیست که این فرایند طولانی است و باید کوتاه شود. کانون کارگزاران در سال‌های گذشته این درخواست را رسماً به سازمان ارسال کرده بود که تسویه معاملات از سه روز به یک روز کاهش یابد. اما سازمان بورس مدعی شد که این کاهش فرایند معاملات باید تدریجی صورت گیرد و در آن دوران اقدام به کم‌کردن یک روز از تسویه کرد و از T+۳ به T+۲ تبدیل شد، اما بعدها این روند کاهشی متوقف شد و کسی پیگیر این مسئله نشد.»

میرصانعی تصریح کرد: «این امکان برای کارگزاری و سپرده‌گذاری وجود دارد که معاملات در کمترین زمان یعنی T+۱ انجام شود، یعنی تسویه فردای معاملات صورت گیرد. این کار تنها به مصوبه سازمان نیاز دارد و مشکلی وجود ندارد؛ بنابراین این اقدام کارگزاری سرخود نبوده و تنها نیاز به تأیید سازمان است.»

او تأکید کرد: «آن مبالغ سنگینی که در ارزش معاملات پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند قابل مشاهده است و تصور می‌شود که در حساب کارگزاری است، در واقع کارگزار به آن حساب دسترسی ندارد، شاید در حساب کارگزاری بماند، اما دسترسی به آن منابع ندارد و تنها دو روز بعد از انجام معامله به آن منابع دسترسی دارد. البته این الزامی است که سازمان بورس تعیین کرده است.»

پولی که در حساب کارگزاری‌ها می‌ماند

دیدگاه خود را بنویسید

یو اس جی

روبوفارکس

ارانته

آمارکتس

آلپاری

اچ وای سی ام

کوکوین

کوینکس

نوبیتکس

بینگ ایکس

اکسیر

والکس

«ایران بروکر» به معامله‌گران محترم کمک می‌کند بتوانند توانایی‌های معاملاتی خود را ارتقا دهند و پس از بررسی و مقایسه انتخاب‌ صحیحی در رابطه با سرمایه‌گذاری داشته باشند و بتوانند بستر مناسبی را برای معاملات خود انتخاب نمایند.

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

معامله در بازارهای مالی دارای ریسک بسیار بالایی است. اکثر افراد در بازارهای مالی سرمایه‌ی خود را از دست می‌دهند. مسئولیت سود و ضرر هرکس با خود اوست. ما هیچ صرافی یا بروکری را تأیید کامل نمی‌کنیم. تمامی کارگزاری‌ها اشکالات و نواقصی دارند. مراقب سرمایه‌ی خود باشید.

این وبسایت در راستای قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند.

سلب مسئولیت: کلیه مطالب، مقالات، آموزش‌ها، تحلیل‌های ارائه شده در وبسایت “ایران بروکر” متضمن هیچ پیشنهاد معاملاتی‌ای نیست و صرفا جنبه‌ی مطالعاتی و اطلاع‌رسانی دارد. این وبسایت نسبت به ضرر و زیان احتمالی افراد هیچگونه مسئولیتی را نمی‌پذیرد. افراد باید نسبت به ریسک‌های ذاتی بازارهای مالی آگاهی داشته باشند و قبل از اقدام به هرگونه سرمایه‌گذاری مطمئن شوند که تجربه و دانش کافی را دارند. بیشتر بخوانید

© انتشار و کپی‌برداری از مطالب سایت بدون ذکر منبع و لینک‌دهی ممنوع است. کلیه مطالب منتشر شده در وبسایت متعلق به “ایران بروکر” است.